Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Άρθρο του Δ.Παυλακούδη με αφορμή την επέτειο μνήμης του μεγάλου ηγέτη μας Ανδρέα Παπανδρέου: 17 Χρόνια Μετά...Έτσι απλά: ΑΝΔΡΕΑ ΖΕΙΣ!!!




"Τον αντρειωμένο μη τον κλαις, όσο κι αν αστοχήσει. Κι αν αστοχήσει μιά και δυό, πάλι αντρειωμένος είναι"...(17 χρόνια χωρίς τον Ανδρέα)



Σήμερα συμπληρώνονται 17 χρόνια από τη μέρα που έφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής του κινήματός μας και
αναμφίβολα μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές προσωπικότητες και όχι μόνο που ανέδειξε η σύγχρονη Ελλάδα,ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Θα μπορούσαν αναμφίβολα να ειπωθούν και να γραφτούν πολλά πλάι σ όσα ήδη έχουν γραφτεί και ειπωθεί κατά καιρούς για τη ζωή, το έργο, τη δράση και την προσωπικότητα του . Εκείνο όμως που δεν πρόκειται ν αποτυπωθεί ποτέ σε κανένα επετειακό κείμενο ,ούτε σε καμια στήλη εφημερίδας ή τηλεοπτικό αφιέρωμα είναι πώς ο Ανδρέας γέννησε ή μάλλον ζωντάνεψε στις ψυχές εκατομμυρίων Ελλήνων ένα μεγάλο ΟΡΑΜΑ, ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.


Πέρα από όσα πρόσφερε στην χώρα που ζούμε με τη δράση του, κατόρθωσε να εμπνεύσει τον απλό πολίτη αυτής της χώρας. Έδωσε στον Έλληνα πολίτη τη χαμένη του αξιοπρέπεια, τον έκανε να νιώσει απελευθέρωση πολιτική, οικονομική και κυριώς κοινωνική. Τον έκανε για πρώτη φορά μετά από χρόνια,
να νιώσει περήφανος. Το κυριότερο όμως όλων είναι ότι υπήρξε ο μόνος ηγέτης που δεν προσπάθησε ποτέ να τον χειραγωγήσει. Πρόσφερε απλόχερα το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, ενίσχυσε σε μεγάλο βαθμό τη συλλογικότητα μέσα από την ενασχόληση όλο και περισσοτέρων ανθρώπων με τα κοινά.
Άλλωστε το τρίπτυχο ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ-ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ που συγκεντρώνει με τρείς φράσεις-αξίες όλο το νόημα της πολιτικοκοινωνικής του φιλοσοφίας και πραγματώθηκε πολιτικά με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ στις 3 Σεπτέμβρη του 1974,επιβεβαιώνει και από κοινωνιολογικής πλευράς όλα τα παραπάνω.
Θα μπορούσαν να γραφτούν χιλιάδες πράγματα που πρόσφερε ο Ανδρέας Παπανδρέου στον τόπο μας, σε κάθε επίπεδο. Από την εθνική συμφιλίωση και την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης και την ίδρυση για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία θεσμών κράτους δικαίου, όπως το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ, Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΗ, Η ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΓΑ, Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ, Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ και τόσα άλλα μέχρι τη διασφάλιση και προάσπιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας στο εξωτερικό και την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών που επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό με παρεμβάσεις και μέτρα που πρόσφεραν την εξουσία στα χέρια του λαού και της πλειοψηφίας(π.χ. αιρετοί νομάρχες, συνδικαλιστικές ελευθερίες, κατάργηση άτυπης λογοκρισίας και θεμελίωση ίσων δικαιωμάτων πρόσβασης στη γνώση, πολιτισμική και αθλητική ανάπτυξη).
Εκείνο όμως που αναμφίβολα αποτελεί τη μεγαλύτερη παρακαταθήκη που μας κληροδότησε ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ, η αντίληψη πως τίποτε δεν είναι δεδομένο, πώς ο αγώνας οφείλει να είναι σε κάθε πτυχή της κοινωνικοπολιτικής ζωής συνεχής. Μεταλαμπάδευσε το ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ στην ψυχή κάθε πολίτη κάνοντας τον να νιώσει κοινωνός και μέτοχος της προσπάθειας της χώρας για ευημερία και πρόοδο.
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑ ΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΡΑΤΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟ. Ειδικά στην εποχή που ζούμε, οφείλουμε ως νέα γενιά, συγκρουόμενοι με την καθεστηκυία τάξη και τα οργανωμένα συμφέροντα όσων μας θέλουν αμέτοχους και αδρανείς, μικρούς και αδύναμους, πιόνια σε διαφόρων ειδών παγκόσμιες και ελληνικές σκακιέρες ,να βγούμε δυναμικά μπροστά, να καταθέσουμε τη δική μας πρόταση και να πάρουμε το δικό μας μέλλον στα δικά μας χέρια, να συγκρουστούμε και ν αλλάξουμε τις παλιές ,συντηρητικές δομές έχοντας την παρακαταθήκη που μας κληροδοτήθηκε ως ισχυρό βέλος στη φαρέτρα μας, πλάι στα βέλη του ανατρεπτικού, του ονείρου της πολιτικής συνέπειας και της νεανικής ορμής που μας διακατέχει.

Μόνο έτσι θ αποδείξουμε περίτρανα πως πέρα από τα μεγάλα λόγια και τις ρητορικές επιμνημόσυνες δεήσεις τιμούμε πραγματικά όσους μας τίμησαν με τη ζωή και το έργο τους καλλιεργώντας για μας το έδαφος της χώρας μας.

Ειδικά σήμερα που η χώρα μας βρίσκεται σε δύσκολα μονοπάτια και ο κόσμος έχει γίνει πολύ περισσότερο σκοτεινός, ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ φαντάζουν περισσότερο επίκαιρα από ποτέ και αποτελούν μεγάλη πρόκληση για κάθε νέο ,καθώς ο Αντρέας ήταν ο μόνος πολιτικός στη μεταπολεμική Ελλάδα που έδωσε φωνή στον ανώνυμο Έλληνα...και τόλμησε να πάει κόντρα στο ρεύμα.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.



Δημήτριος Παυλακούδης
Υπεύθυνος Κοινωνικής πολιτικής Δημοτικής Παράταξης ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ ,
 ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ – Μsc Μεσαιωνικής και Βυζαντινής Φιλολογίας ΑΠΘ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου