Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

To τιμόνι του πολιτισμού σε καλά χέρια. Τα προβλήματα άπειρα



Του Γιώργου Τούλα 
Κάνω πολιτιστικό ρεπορτάζ σχεδόν 27 χρόνια και έχω να πω πως το υπουργείο του πολιτισμού αποτέλεσε τις τελευταίες δεκαετίες ένα αποπαίδι. Έκτος από τις περιόδους που είχε πολύ χρήμα να διαχειριστεί, οπότε και το κρατούσαν οι πρωθυπουργοί για πάρτη τους (Κώστας Καραμανλής επί Ολυμπιάδας), το Πολιτισμού δυστύχησε να έχει στο τιμόνι του ανθρώπους που η σχέση τους με την Τέχνη εξαντλούνταν στο πόσα χειροκροτήματα θα μαζέψω αν πάω στην παράσταση. Από το 1974 και μετά ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, η Μελίνα, άντε και ο Μικρούτσικος δικαιολόγησαν το ρόλο τους, ενώ υπήρξαν και περίοδοι που όσοι ήρθαν σε επαφή με το υπουργείο και τον υπουργό έμειναν άφωνοι (Βουλγάρακης, Λιάπης, Τασούλας κλπ). Τέλος υπάρχουν και αυτοί που το χρησιμοποίησαν για πρεστίζ (Βενιζέλος, Ντόρα, Σαμαράς, Παναγιωτόπουλος κλπ). Γενικά το υπουργείο την τελευταία δεκαετία για να μη γελιόμαστε κυβερνούσε άτυπα η ισχυρή του κυρία, η Λίνα Μενδώνη. Η κυρία με τη στέκα όπως την αποκαλούν οι άνθρωποι του πολιτισμού, που γνωρίζουν και κυρίως έχουν υποστεί τις συνέπειες της παντοδυναμίας της. Αυτή ήταν η άτυπη υπουργός στην πραγματικότητα που έλυνε και έδενε.

Η αλλαγή στην κυβέρνηση έφερε για πρώτη φορά στην καρέκλα του πολύπαθου υπουργείου μια προσωπικότητα έξω από κάθε αμφισβήτηση. Έναν πραγματικό διανοούμενο του καιρού μας που χαίρει μεγάλης εκτίμησης από το μεγαλύτερο μέρος του πνευματικού κόσμου και τους ανθρώπους της Τέχνης, τον Νίκο Ξυδάκη.
Αναλαμβάνει τα ηνία του πολιτισμού σε μια από τις πιο ζόρικες στιγμές του. Χρήματα δεν υπάρχουν και οι δομές βρίσκονται σε κατάρρευση. Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και Μέγαρο ακέφαλα, τα δυο Κρατικά Θέατρα στην κόψη του ξυραφιού, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη σε οριακό σημείο με χρηματοδότηση μικρότερη και από τη μισθοδοσία του, τα μικρότερα Μουσεία με διαρκή απειλή λουκέτου, οι ορχήστρες με έλλειψη ρευστότητας, η Λυρική μπροστά στις χρηματοδοτικές ανάγκες της μετακόμισης.
Πέρσι τέτοιες μέρες καταγράψαμε εδώ τα σοβαρότατα προβλήματα του Πολιτισμού και των φορέων του στη Θεσσαλονίκη. Από τότε οι συνθήκες χειροτέρεψαν πολύ. Υπάρχουν φορείς αυτή τη στιγμή που με το ζόρι κρατιούνται σε λειτουργία, χάρη στην υπέρ-προσπάθεια των εργαζομένων τους. Οι προτεραιότητες του νέου υπουργού θα φανούν τις επόμενες μέρες. Εκείνο που πάνω από όλα χρειάζεται είναι ευαισθησία και διάθεση επικοινωνίας. Οι προκάτοχοι του ήταν ανύπαρκτοι. Στη δική μου πόλη δεν εμφανίζονταν ποτέ, η γνώση δεν των προβλημάτων σταματούσε στους τίτλους των εφημερίδων, όταν γινόταν ο πολιτισμός πρωτοσέλιδος, δηλαδή σπάνια.

Μπορεί ο πολιτισμός στα μάτια κάποιων να μην μοιάζει προτεραιότητα σε σχέση με άλλα φλέγοντα ζητήματα της οικονομίας και της κοινωνίας όμως αν από κάπου η χώρα μπορεί να βρει μια σανίδα σωτηρίας για τις επόμενες γενιές είναι στις δικές του θάλασσες. Ας ελπίσουμε σε καλύτερες μέρες του...



4 σχόλια:

  1. αιτίες που η χώρα δεν έχει λεφτά βρίσκονται αλλού και είναι πολλές. έτσι όπως είμαστε αύριο θα είναι χειρότερα. με δυο λόγια θα πω μερικές.
    δεν έχουμε γνήσια δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων - βλέπε Κλεισθένης, Βικιπαίδεια - από τότε που δημιουργήθηκε το σύγχρονο ελληνικό κράτος, αλλά χούντα, μαγκνα κάρτα των αγγλοσαξόνων βασιλιάδων του 1215 και 1225 - βλέπε Λονδίνο, βικιπαίδεια. "Η Αγγλία είναι μητέρα όλων των κοινοβουλίων του κόσμου (σερ Τζον Μπράιτ), έχουμε κοινοβουλευτικό και πρωθυπουργικό φασισμό, ένας άνθρωπος - πιόνι στα χέρια γνωστών μεγαλοτραπεζιτών που κυβερνάνε όλη την ανθρωπότητα εδώ και πάνω από 100 χρόνια - αποφασίζει για τη τύχη ολόκληρου λαού. να φύγει η θρησκεία από το υπουργείο απαιδείας.
    διαχωρισμός κράτους - εκκλησίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από Βικιπαίδεια, ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
    Κλεισθένης

    Ο Κλεισθένης υπήρξε Αθηναίος πολιτικός του 6ου αι. π.Χ., της οικογένειας των Αλκμεωνιδών. Το 508-507 π.Χ. έθεσε τις βάσεις για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση της Αθήνας.
    Με το τέλος της τυραννίας του Πεισίστρατου, ανέλαβε να μεταρρυθμίσει το πολίτευμα της Αθήνας και να το καταστήσει δημοκρατικότερο. Γι' αυτό τον σκοπό διαχώρισε τους Αθηναίους σε δέκα (10) φυλές με δεκατέσσερις (14) δήμους η καθεμιά. Σε κάθε φυλή φρόντισε να ανήκουν πολίτες από διάφορες περιοχές της Αττικής και έτσι οι πλούσιοι ευγενείς έπαψαν να αποτελούν μόνοι τους μια ισχυρή τάξη και αναμίχθηκαν με τους υπόλοιπους πολίτες. Ο Κλεισθένης έδωσε όλη την εξουσία στην Εκκλησία του δήμου. Από αυτήν εκλέγονταν και οι δέκα άρχοντες που διοικούσαν όχι μόνο το στρατό αλλά και το ίδιο το κράτος.
    Επιπρόσθετα, η βουλή των 400, όργανο που θέσπισε ο Σόλωνας αντικαταστήθηκε από νέα βουλή με 500 βουλευτές. Αυτοί εκλέγονταν κάθε χρόνο με κλήρο 50 από κάθε φυλή. Έτσι όλοι οι πολίτες είχαν πιθανότητα να γίνουν κάποτε βουλευτές. Έργο της βουλής ήταν να προετοιμάζει τα θέματα που θα συζητούσε η Εκκλησία του δήμου. Επίσης, ο Κλεισθένης, για να προστατέψει το νέο πολίτευμα, καθιέρωσε τον οστρακισμό. Κάθε πολίτης έγραφε πάνω σε ένα κομμάτι από σπασμένο αγγείο (όστρακο) το όνομα του πολιτικού που θεωρούσε πιο επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Μετρούσαν κατόπιν τα όστρακα και εξόριζαν για 10 χρόνια όποιον είχε συγκεντρώσει 6 χιλιάδες όστρακα με το όνομά του. Έτσι γεννήθηκε στην Αθήνα η δημοκρατία, το πολίτευμα που δίνει σε όλους του πολίτες το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να συμμετέχουν στη διακυβέρνηση του κράτους. Η δημοκρατία ήταν μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις των αρχαίων Ελλήνων. Έτσι έπαψαν η συγγένεια και η καταγωγή να παίζουν ρόλο στην πολιτική ζωή της Αθήνας. Με το μέτρο αυτό ο Κλεισθένης "έδωσε την πολιτεία στον λαό", όπως έγραψε αργότερα ο Αριστοτέλης.

    Οι άνθρωποι που ρίχνουν τις ψήφους δεν αποφασίζουν τίποτα.
    Οι άνθρωποι που τις μετρούν τα αποφασίζουν όλα
    Ιωσήφ Στάλιν

    Δημοκρατικόν μέν είναι τό κληρωτάς είναι τάς αρχάς, τό δ’ αιρετάς ολιγαρχικόν.
    Αριστοτέλης, Πολιτικά, Δ, 1294β 7-9

    Η τραγωδία της εποχής μας είναι ότι η αριστερά στρέφεται κατά του έθνους και η δεξιά κατά του κράτους.
    Σαρλ Ντε Γκωλ

    Οι αναλφάβητοι του 21ου αιώνα δεν θα είναι εκείνοι που δεν μπορούν να διαβάσουν και να γράψουν, αλλά εκείνοι που δεν μπορούν να μάθουν, να ξεμάθουν και να ξαναμάθουν.
    Άλβιν Τόφλερ

    Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει.
    George Santayana, Ισπανοαμερικανός φιλόσοφος

    Στην πολιτική, ηθική δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο σκοπιμότητα.
    Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βιβλία - Άρθρα
    1. Κόντος Αλέξανδρος: «Δημοκρατία: Ένα άγνωστο πολίτευμα»
    2. Συριανός Αναστάσιος: «Το Συμβόλαιο της Υποταγής: Πώς το Σύνταγμα καταστρέφει την ελευθερία μας και πώς να την ανακτήσουμε»
    3. «Κοινοβουλευτική Δημοκρατία..», μια από τις σημαντικότερες σιωνιστικές «μηχανές» για να κρυφτεί «δημοκρατικά..» η απόλυτη ολιγαρχία
    http://humanisticecology.wordpress.com/2013/10/17/κοινοβουλευτικη-δημοκρατια-μια-απο/

    Άρθρα που έγραψα για τη Δημοκρατία
    Βουλευτικές εκλογές - ένα πλήγμα στη Δημοκρατία. Δημοκρατία στην Αρχαία Ελλάδα και σημερινή Φασιστική Democracy
    http://humanisticecology.blogspot.com/2009/09/blog-post_22.html

    Ψηφίζοντας ΝΑΤΟ, Μεγαλοβιομήχανους, Μπίλντερμπεργκ
    http://humanisticecology.blogspot.com/2009/10/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Ο πολιτισμός ενός έθνους διακρίνεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα."
    Μαχάτμα Γκάντι

    Vegan Ουμανιστική Χορτοφαγία - http://humanisticecology.blogspot.com/

    Οικολογική Ουμανιστική Πολιτεία: φρουτοκρατία, ανθρωπισμός, ανυπακοή, αυτάρκεια, διατροφή, υγεία, ηθική, πολιτισμός, μη βία, όλη η αλήθεια για τον χριστιανισμό και εκκλησία
    http://www.humanisticecology.wordpress.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή