- «Αλλάξαμε τους όρους του παιγνιδιού. Φοβίσαμε όλους αυτούς που τόσα χρόνια μας φοβίζουν»
-« Το Ποτάμι ξεκίνησε και θα τα αλλάξει όλα»
«Πριν 50 χρόνια ο πατέρας μου και η μάνα μου έφυγαν για την Αθήνα. Ήταν η εποχή που στα χωριά δεν είχε ακόμη φως. Φτιάξανε μικρές Κρήτες. Στην Αγία Βαρβάρα, στην Καλλιθέα, στον Πειραιά, στο Μενίδι.
Πρόκοψαν…
Επιστρέφω στην Κρήτη, επιστρέφω στον τόπο που γεννήθηκα για να ξεκινήσω από εδώ την προσπάθεια να φτιάξουμε μία όμορφη πατρίδα.
Κάποιοι προσπαθούν να με φοβίσουν αυτές τις μέρες: που μπλέκεις, με ποιους πας να τα βάλεις, αυτός ο τόπος δεν αλλάζει, υπάρχουν συμφέροντα, και την ανάσα σου θα παρακολουθούν κι αν ανασαίνεις λάθος, θα σε καταγγέλλουν.
Λοιπόν, οι κουζουλοί κρητικοί δεν φοβούνται και είναι μεγάλη η γοητεία να ξεκινάς από το μηδέν. Ο Καζαντζάκης έλεγε: Φτάσε όπου δεν μπορείς! Βγήκαν κάποιοι πολιτικοί και είπαν «καλό παιδί ο Θεοδωράκης» – «καλός δημοσιογράφος» αλλά που πάει χωρίς πρόγραμμα.
Ναι,εμείς δεν έχουμε και δεν θα έχουμε έναν τόμο με γαλάζιες – πράσινες ή ροζ υποσχέσεις. Δεν έχουμε να θρέψουμε κανέναν κομματικό μηχανισμό, καμία συντεχνία – κανένα συμφέρον. Και έχουμε μια πρόταση για τα κόμματα: Να σκίσουνε τα προγράμματα τους, να σκίσουν τις ψεύτικες υποσχέσεις, αυτά που τους γράφουν οι διαφημιστές πριν τις εκλογές για να τις καταπατήσουν αμέσως μετά τις εκλογές. Να φτιάξουμε ένα εθνικό σχέδιο δράσης. Να πάρουμε τα 20 προβλήματα και να δώσουμε τις 20 λύσεις.
Ποιες λύσεις; Τις αριστερές λύσεις ή τις δεξιές λύσεις; Όταν φώναξαν τον Βενιζέλο να αφήσει την Κρητική Πολιτεία και να αναλάβει την Πρωθυπουργία της Ελλάδας, ως τι τον φώναξαν; Ως δεξιό ή ως αριστερό; Η χώρα ήταν βουτηγμένη στα χρέη και την ανυποληψία. Την ανόρθωσε.
Σήμερα βέβαια δεν υπάρχει Ελευθέριος Βενιζέλος. Υπάρχουν, όμως, πολύ μικροί Λευτέρηδες, επαναστάτες και ρεαλιστές, που θα αναμετρηθούν με τα προβλήματα και όχι ο ένας με τον άλλον.
Η Κρήτη είχε τις μεγαλύτερες απώλειες απ’ όλη την Ελλάδα στην αντίσταση και τις μικρότερες απώλειες στον εμφύλιο. Γιατί οι δημιουργικοί άνθρωποι φεύγουν μπροστά, δεν κάθονται να σφάζονται μεταξύ τους για το παρελθόν.
Αυτό ήρθε να κάνει ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ να ενώσει τους Έλληνες και να τους οδηγήσει , όλοι μαζί να οδηγηθούμε – σε λύσεις. Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα. Με την Ευρώπη ή έξω από την Ευρώπη; Ακόμη και αυτοί που είναι έτοιμοι να κυβερνήσουν – έτσι λένε – δεν το έχουν αποφασίσει ακόμα. Οι μισοί είναι με το ευρώ – οι άλλοι μισοί είναι με την δραχμή. Η απόλυτη παράνοια. Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς προτιμούν τον Μαδούρο της Βενεζουέλας – για εταίρο και σύμμαχο.
Βέβαια αυτά δεν τολμάνε να τα πούνε στην Κρήτη. Το 80% των προϊόντων της Κρήτης πάει στην Ευρώπη. Τέλος λοιπόν με τους λαϊκιστές που καλλιεργούν συνεχώς ένα αντιευρωπαϊκό κλίμα χωρίς να λένε, όμως, με ποιους θα πάμε. Ο δρόμος περνάει από την Ευρώπη! Αυτή είναι η οικογένεια μας. Βέβαια, αυτή η οικογένεια έχει και μερικούς στριμμένους θείους, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να αποχωρήσουμε, είναι λόγος για να τους αλλάξουμε μυαλά.
Να γεφυρώσουμε το χάσμα βορρά Νότου. Να ενισχύσουμε την καινοτομία των νέων. Να ενισχύσουμε τους παραγωγούς.
«Να μας πει αν είναι με τη Μέρκελ», κραύγαζε ένας σχολιαστής σε ένα ραδιόφωνο. Από αυτούς που καθημερινά θέτουν ερωτήματα μόνο προς ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ.
Ούτε με τον Μαδούρο, ούτε με τη Μέρκελ! Με την Ελλάδα είμαι. Με μια Ελλάδα που βαρέθηκε να προχωράει κούτσα – κούτσα. Μια Ελλάδα που θέλει να κόψει από τις κονταρίδες για να βγει μπροστά Μια Ελλάδα των λύσεων και όχι των χαρακωμάτων.
Υπάρχουν βέβαια και οι κυβερνητικοί. Μας λένε ότι αν θέλουμε Ευρώπη μόνον αυτός ο δρόμος υπάρχει, σφίξτε το ζωνάρι και πληρώστε τους φόρους. Όχι, υπάρχει και άλλος δρόμος , να μειώσουμε την γραφειοκρατία των υπουργείων τη μεγαλύτερη της Ευρώπης, να πάψουμε να ενισχύουμε τις χρεωκοπημένες δομές. Να μετατοπίσουμε το βάρος σε αυτούς που δουλεύουν σε αυτούς που παράγουν. Ποια είναι η λύση για την Ελλάδα, ρωτούν κάποιοι. Είναι πολύ απλή.
Να ακολουθήσουμε την πορεία της Κρήτης! Η Κρήτη ακόμα και τώρα στην κρίση, παράγει διπλάσια προϊόντα από όσα εισάγει. Αυτή είναι η λύση – το δυνάμωμα της παραγωγής!
Η Κρήτη το 2012 εισήγαγε προϊόντα αξίας 260 εκατομμυρίων και εξήγαγε προϊόντα αξίας 410 εκατομμυρίων. Βέβαια εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα. Η Κρήτη παράγει το 15-17% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ παίρνει το 4% του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Αν πάει κανείς στο Ελαφονήσι, θα το καταλάβει. Ή μπείτε στο δρόμο προς το Ρέθυμνο. Παράγουμε λοιπόν, το 15, μας δίνουν το 5! Θα μου πείτε ότι υπάρχουν άλλες περιοχές πολύ φτωχότερες που πρέπει να ενισχυθούν. Συμφωνώ. Πόσοι από σας θα βάζανε στοίχημα ότι τα λεφτά μας πηγαίνουνε στη φτωχή Ήπειρο, στην ακριτική Θράκη ή στα απομονωμένα νησιά; Και δεν τρώγονται από την γραφειοκρατία και το κομματικό σύστημα των Αθηνών; Τους ημετέρους; Βέβαια, η ανάπτυξη και η ομορφιά της Κρήτη είναι θέμα δικό μας. Εμείς πρέπει να ομορφύνουμε και άλλο τον τόπο μας, να γκρεμίσουμε μόνοι μας τις ασχήμιες, όλα αυτά τα περιττά που φορτώσαμε στο περιβάλλον, τα χρόνια του νεοπλουτισμού, να βρούμε λύσεις για τα σκουπίδια μας.
Θα πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε ένα πράγμα, αυτός ο τόπος δεν μας ανήκει, ανήκει στα παιδιά μας. Αν το σκεφτόμαστε αυτό, τότε ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε.
Και εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό. Το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας έπρεπε να καταστραφεί στην Μεσόγειο; Μια κλειστή θάλασσα που ανανεώνεται κάθε 80 χρόνια; Η εν πλω καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας είναι μια επικίνδυνη επιλογή. Και η κυβέρνηση σε συνεργασία με άλλες μεσογειακές χώρες όφειλε να την είχε αποτρέψει. Ένα ατύχημα – μια λάθος κίνηση –θα κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά στη Μεσόγειο. Σημαντικοί επιστήμονες της Κρήτης ζήτησαν να είναι παρόντες στην καταστροφή του οπλοστασίου. Να κινδυνεύσουν, αλλά να βεβαιωθούν ότι όλα θα γίνουν σωστά. Το ίδιο ζήτησαν και επιστήμονες από τη Μάλτα και την Ιταλία. Ούτε αυτό δεν κατάφερε να επιβάλει η ελληνική κυβέρνηση. Η καταστροφή του οπλοστασίου της Συρίας θα γίνει χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς θα γίνει.
Είναι μεγάλη η αξία της θάλασσας μας, είναι μεγάλη η αξία της κρητικής γης και δεν το λέω μόνο στους ξένους το λέω και σε εμάς που μερικές φορές το ξεχνάμε.
Πρέπει να πάψουμε να πουλάμε χύμα το λάδι μας. Πρέπει να δυναμώσουμε την αξία του και το όνομα του, να κάνουμε μια καμπάνια φήμης και να κάνουμε το κρητικό λάδι – το ελληνικό λάδι ακόμη πιο πολύτιμο. Μερικοί το έχουν καταφέρει. Έχουν φτιάξει νέους συνεταιρισμούς, έχουν καινοτομήσει. Πάντρεψαν την παράδοση με την καινοτομία – δεν επαναπαύτηκαν –και τώρα ανταμείβονται.
Πρέπει στα πανεπιστήμια να έχουμε σχολές για την ελιά – για το λάδι, να βάλουμε μάθημα στα Λύκεια για τα προϊόντα μας. Η Γαλλία έχει ειδική πανεπιστημιακή σχολή για το λάδι και εμείς δεν έχουμε ούτε ένα μάθημα. Η μεσογειακή κρητική διατροφή να γίνει στα χείλη του Ευρωπαίου, συνώνυμο της υγείας και της ευεξίας.
Το μεγάλο στοίχημα για τον τουρισμό, είναι να ενισχύσουμε στη Κρήτη και τον χειμερινό τουρισμό. Ο καιρός είναι σύμμαχος μας. Για να τα κάνουμε όλα αυτά όμως πρέπει να παραμερίσουμε τους συντηρητικούς, τους φοβισμένους, τους βολεμένους.
Έχουμε ζωή 20 μέρες και είδατε πως έχουν αλλάξει όλα. Τα κόμματα αναζητούν ξαφνικά ανθρώπους από την κοινωνία για τα ψηφοδέλτια τους. Εκεί που είχαν πει ότι θα βάλουν τα στελέχη τους – τώρα λένε θα βάλουν προσωπικότητες – θα βάλουν καθημερινούς ανθρώπους. Ακόμη και αυτοί που δεν μας ψηφίζουν πρέπει να το παραδεχτούν.
Αλλάξαμε τους όρους του παιγνιδιού. Φοβίσαμε όλους αυτούς που τόσα χρόνια μας φοβίζουν.
Βλέπετε καθημερινά στα παράθυρα τους εκπροσώπους των παλιών κομμάτων να δίνουν τα χέρια και να πολεμούν ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. Χάνουν την εξουσία από κάποιον που δεν ελέγχουν. Από κάποιον που είναι αποφασισμένος να στηριχθεί μόνο σε εθελοντές και όχι σε συμφέροντα και μηχανισμούς. Λίγα λεφτά από τους πολλούς και καθόλου λεφτά από τους λίγους – είναι το σύνθημα μας σε αυτή την προεκλογική καμπάνια.
Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με το παλιό και να σπρώξουμε μπροστά νέους ανθρώπους. Νέα μυαλά στη θέση των σκουριασμένων εγκεφάλων. Η χώρα είναι γεμάτη από ανθρώπους δημιουργούς– αυτούς θέλουμε και αυτούς καλούμε να ενισχύσουν Το Ποτάμι.
Το Ποτάμι ξεκίνησε και θα τα αλλάξει όλα. Βαρεθήκαμε να επιλέγουμε ανάμεσα σε δύο λάθη. Θα αλλάξουμε την Ελλάδα και θα την αλλάξουμε τώρα.
Πηγή: http://topotami.gr/blog/h-omilia-tou-stavrou-theodoraki-sta-chania/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου