Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Γιώργος Νταλάρας και Μίλτος Πασχαλίδης: Φωτιά κι αέρας!

ΤΟΥ  ΑΡΗ  ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ              

Μια μοναδική συνεργασία, που τόσο καρτερούσαμε να συμβεί, έγινε πραγματικότητα στην καινούρια «στέγη» του Passport Κεραμεικός, εκεί στις προσφυγικές γειτονιές της Αθήνας…

Δίχως φανφάρες και ασημόχαρτα, έτσι απλά και όμορφα, η 50ετής ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, που ακούει στο όνομα Γιώργος Νταλάρας, έσμιξε με την 25ετή δύναμη του Μίλτου Πασχαλίδη, ενός από τους σπουδαιότερους τραγουδοποιούς της σύγχρονης διαδρομής της ελληνικής μουσικής σκηνής… Μια σύμπραξη εκρηκτική, μια χημική ένωση, που πραγματοποιείται σα να πρόσμενε με αγωνία μικρού παιδιού το ένα της στοιχείο, να σμίξει με το άλλο και να πορευτούν μέσα σε μια πραγματικά πηγαία μουσική και σκηνική ταύτιση, μέσα σε ένα τετράωρο πρόγραμμα γεμάτο συναίσθημα και συγκίνηση… Όλα τα παραπάνω υπό την «αιγίδα» της εκπληκτικής ορχήστρας της Εστουδιαντίνας, με τη μαεστρική καθοδήγηση του Ανδρέα Κατσιγιάννη, τη συμμετοχή της σπουδαίας «πολυμουσικής» μηχανής, που ονομάζεται Πάρις Περυσινάκης και την παρουσία της ξεχωριστής ερμηνεύτριας, από τον Πόντο ορμώμενης, Πέλας Νικολαΐδου.

Βρεθήκαμε και στις δύο βραδιές του «εναρκτήριου λακτίσματος» αυτής της συνεργασίας στο Passport Κεραμεικός. Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδούσε με αληθινή λαχτάρα τα τραγούδια του Μίλτου και ο Μίλτος Πασχαλίδης ανταπέδιδε με την ίδια λαχτάρα τις ερμηνείες του στα τραγούδια του Γιώργου… Σα να παίζουν και να συνεργάζονται χρόνια μαζί, η χημεία τους που περιέγραψα, ήταν πραγματικά απίστευτη. Ενθουσιασμός, αστείρευτη ενέργεια, βαθιές ερμηνείες, «κιθαριστικές» κόντρες, πειράγματα και διαρκή χαμόγελα από δυο φίλους, που μοιάζουν να γίνονται «κολλητοί», λες και καρτερούσαν με εφηβική λαχτάρα, πότε θα ‘ρθει η στιγμή αυτή!

Η Εστουδιαντίνα υπέροχη, όπως τη μάθαμε από το «νονό» της Γιώργο Νταλάρα, εδώ και μερικά χρόνια (ο οποίος την εκθείασε δια μικροφώνου για ακόμα μια φορά, ενώ μας συνέστησε να ακούσουμε και το συγκρότημα των ΤΑΚΙΜ, που πήγε και το άκουσε πρόσφατα και μαγεύτηκε )… Οι μουσικοί της όλοι «ένας κι ένας», με προεξάρχοντα τον «καπετάνιο» της, το σπουδαίο Ανδρέα Κατσιγιάννη, αποδείκνυαν για ακόμα μια φορά πόσο «καλοκουρντισμένη» ορχήστρα είναι, με τη σημαντικότητά της να της δίνει στέρεες βάσεις για ένα λαμπρό παρόν και μέλλον. Ο «πραγματικά μεγάλος», όπως τον χαρακτήρισε ο Μίλτος, μουσικός Πάρις Περυσινάκης, με τη σεμνή και έξω από τις τυμπανοκρουσίες του life style πολυετή παρουσία του και ως τραγουδοποιός, ένωσε μοναδικά τα παιξίματα της κρητικής λύρας και του μαντολίνου του, με εκείνα της Εστουδιαντίνας. Οι ερμηνείες της Πέλας Νικολαΐδου στα τραγούδια της «ιδιαίτερης πατρίδας» της του Πόντου, απέδειξαν κι εδώ, πως η επιμονή του Γιώργου Νταλάρα να μας παρουσιάσει αυτή την «εκπληκτική φωνή», είχε -όπως κάθε φορά, που το έχει κάνει πολλάκις στο παρελθόν- σοβαρό λόγο και αιτία, μιας και ο προσδιορισμός «εκπληκτική» ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Από τη μοναδική αυτή σύμπραξη, θα ξεχωρίσω την «ένωση» των ερμηνειών του Γιώργου και του Μίλτου, στο «Ανεμολόγιο» του Θάνου Μικρούτσικου και του Κώστα Τριπολίτη, στο «Ένας κόμπος η χαρά μου» του Σταύρου Κουγιουμτζή, στα «Ξημερώματα» του Λάκη Παπαδόπουλου και του Άκου Δασκαλόπουλου, στο «Φωτιά μου» του Μίλτου και στο «Στα είπα όλα» του Μίλτου και του Οδυσσέα Ιωάννου, στο «Σου άξιζε μια καλύτερη αγκαλιά» του Χάρη και του Πάνου, στο «Παραμύθι με λυπημένο τέλος» του Μίλτου, αλλά πιότερο απ’ όλα θα βάλω «στην πρώτη θέση» τον «Ακροβάτη» του Δημήτρη Αποστολάκη των Χαΐνηδων… «Με τον καιρό να ‘ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς, να μένεις μόνος»… Είναι η πρώτη φορά που ο Γιώργος, ερμήνευσε (μαζί με τον Μίλτο) ζωντανά τραγούδι των Χαΐνηδων, που τόσα χρόνια όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, εκθειάζει δημόσια τη σημαντικότητά τους και ο Μίλτος το αφιέρωσε και τις δυο βραδιές ειδικά στο Γιώργο, για το νόημα των στίχων του… Μαζί ερμήνευσαν και το «Μια μέρα θα στο πω» και το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά» του Μίκη και του Τάσου Λειβαδίτη, αλλά και το «Κάποτε θα ‘ρθουν» του Μίκη και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ενθυμούμενοι τη συνεργασία τους στα τραγούδια του Μίκη στο ΜΜΑ πριν δύο χρόνια. Πλάι στα παραπάνω, ακούσαμε τις «διφωνίες» τους και στο «Έχω έναν καφενέ», στο «Πάγωσε η τσιμινιέρα», στο «Πουκάμισο το θαλασσί», στο «Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν», στο «Που 'ναι τα χρόνια», στο «Αν υπάρχει λόγος», στο «Γέλα πουλί μου», στο «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», ενώ η ερμηνεία του Μίλτου στο Ederlezi κατέληγε στο «Θεός αν είναι» με το Γιώργο και το «Πεπρωμένο» με το Γιώργο έφερε την «Αγάπη» με το Μίλτο, αφιερωμένα τα δύο τελευταία στον αείμνηστο Βασίλη Δημητρίου. Γιώργος Νταλάρας, Μίλτος Πασχαλίδης & Πέλα Νικολαΐδου ερμήνευσαν και οι τρεις μαζί μαζί τα «Μαλαματένια λόγια» των Γ. Μαρκοπουλου & Μ. Ελευθερίου. Ξεχώρισα επίσης τις ερμηνείες του Μίλτου στο «Καπηλειό» των Χαΐνηδων συνοδεία της υπέροχης λύρας του Πάρι, στο «Πάντα θλιμμένη χαραυγή», στο «Ακόμα σ’ αγαπώ» του Μίλτου και του Θοδωρή Παυλάκου και στο «Αγύριστο κεφάλι» του Μίλτου και του Άλκη Αλκαίου… Ιδιαίτερες δε ήταν οι ερμηνείες του Γιώργου Νταλάρα στο «Una moneda le di» των Ochaita και Valerio Solano, στο «Μια φυσαρμόνικα που κλαίει» του Δήμου Μούτση, στο «Καραντί» των Θάνου Μικρούτσικου και Νίκου Καββαδία, στο «Είναι αργά» των Μανώλη Χιώτη και Χρήστου Κολοκοτρώνη και στο «Χαροκόπου» του Άκη Πάνου.

Η εκτίμηση και η αγάπη που τρέφει ο ένας για τον άλλον, ξεχείλιζαν σε όλη τη διάρκεια του προγράμματος, στη σκηνική τους συνύπαρξη, στα σχόλια τους, στα βλέμματα τους, στα κοινά «τζαμαρίσματα» των κιθάρων τους, στα πειράγματα τους, στην ευτυχία που εξέπεμπαν μαζί… σαν παιδιά πραγματικά, που ήθελαν χρόνια τόσο πολύ να παίξουν μαζί, εξέπεμπαν ένα τρυφερό και συνάμα όλο ενέργεια συναίσθημα, που συνέπαιρνε το κοινό του κατάμεστου και τις δύο μέρες Passport… Ο Μίλτος μάλιστα, κάποια στιγμή ζήτησε από το Γιώργο να του παίξει το «Τώρα που θα φύγεις» του Σταύρου Κουγιουμτζή, ο Γιώργος δεν του χάλασε το χατίρι και ο Μίλτος πήρε το ποτό του, κάθισε στη σκηνή δίπλα στον Πάρι και άκουσε σαν ακροατής την ερμηνεία του Γιώργου… τέτοιες απλές κι αληθινές στιγμές ζήσαμε στο Passport…

Οι ξεχωριστοί μουσικοί της Εστουδιαντίνας που απολαύσαμε αυτές τις δύο βραδιές, ήταν ο Γιώργος Παπαχριστούδης (πιάνο), ο Νίκος Μέρμηγκας (λαούτο, λάφτα, μπουζούκι), ο Γιώργος Μάτσικας (μπουζούκι, κιθάρα), ο Απόστολος Βαλαρούτσος που επίσης τραγούδησε το δικό του σε μουσική & στίχους «Τριανταφυλλάκι» (κιθάρα), ο Κώστας Κωνσταντίνου (κοντραμπάσο), ο Σωτήρης Μαργώνης (βιολί), ο Μάνος Γρυσμπολάκης (ακορντεόν), ο Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (πνευστά) και ο Κώστας Μερετάκης (κρουστά), υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Κατσιγιάννη (σαντούρι, λαούτο). Μαζί τους ο Πάρις Περυσινάκης έπαιξε κρητική λύρα και μαντολίνο.

Να υπογραμμίσω την εξαιρετική ποιότητα του ήχου και του φωτισμού του χώρου του Passport Κεραμεικός με την καθοριστική συμβολή κι επιμέλεια των ηχοληπτών του συγκροτήματος Παντελή Γιατζιτζόγλου, Αντώνη Ζαχόπουλου και του φωτιστή Γιάννη Μανιατάκου, αλλά και τη γενικότερη «φροντίδα» του κυρίου Χουρδάκη και των παιδιών του Γιώργου και Κώστα που μετά το Passport στον Πειραιά ανέλαβαν να επαναλειτουργήσουν το «παλιό» Cine Κεραμεικός.

Τις δύο αυτές βραδιές, εκείνοι που διακρίναμε τιμώντας τους καλλιτέχνες με την παρουσία τους ήταν η Γιώτα Νέγκα, ο Μιχάλης Τζουγανάκης με το γιό του Αλέξανδρο και τη σύζυγο του, ο Γιώργος Κιμούλης, ο Λάμπης Ταγματάρχης, η Λίνα Δημοπούλου, ο Χάρης Μακρής, η Μπέττυ Χαρλαύτη, ο Γιώργος Σκορδαλός, ο Ηλίας Μπενέτος κ.α.

Τα «τραγούδια είναι στο δρόμο» λοιπόν, από την προηγούμενη Παρασκευή και θα είναι για δύο ακόμα παραστάσεις, το διήμερο 12 & 13 Φλεβάρη, στη μουσική σκηνή του Passport Κεραμεικός. Είναι μια ξεχωριστά σημαντική σύμπραξη, που κανείς μας δεν πρέπει να χάσει, όντας η απαρχή της κοινής διαδρομής του Γιώργου Νταλάρα και του Μίλτου Πασχαλίδη, του Γιώργου και του Μίλτου, που τόσα χρόνια μέσα στο τραγούδι και μέσα απ’ το τραγούδι τους αναζητούμε και τώρα πια τους συναντάμε μαζί.

Φωτογραφίες Alona Azaria (ευχαριστούμε πολύ!) & Κίκα Α. Ρόκα

ΠΗΓΗ   ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: http://www.ogdoo.gr/epikairotita/eimastan-ekei/giorgos-dalaras-kai-miltos-pasxalidis-fotia-ki-aeras