Από τα κινήματα εναντίον της λιτότητας και των μνημονίων έως την εξέγερση της μεσαίας τάξης, ένας κόσμος δονείται στους ρυθμούς των δυσμενών επιπτώσεων από τις ακολουθούμενες κυρίαρχες οικονομικές πολιτικές, που έχουν οδηγήσει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στην εξαθλίωση, αλλά το κυριότερο στην απουσία οποιασδήποτε προοπτικής μέσα στην υπάρχουσα κατάσταση.
Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση αλλά και η πολιτική αμφισβήτηση, η κρίση διακυβέρνησης, θεσμών-υπηρεσιών, δημοκρατίας, που πυροδοτούν την κοινωνική δυσαρέσκεια έως αναταραχή. Αυτά διαπιστώνονται πλέον ξεκάθαρα και από καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, όπως του βρετανικού περιοδικού «Εκόνομιστ».
Το τελευταίο τεύχος είναι αφιερωμένο στον «Κόσμο το 2014» και αναφέρεται στην εκτίμηση των εξελίξεων σε μία σειρά τομείς: τις παγκόσμιες διαμαρτυρίες για τις πολιτικές λιτότητας τόσο σε πλούσιες όσο και φτωχές χώρες, την κυριαρχία της γερμανικής πολιτικής στην Ευρώπη, με τη Μέρκελ να βρίσκεται αντιμέτωπη με λαϊκές αντιδράσεις, τη συνέχιση του ψυχρού πολέμου στις σινοϊαπωνικές σχέσεις, τις συγκρούσεις στην Αφρική, τα προβλήματα χρηματοδότησης της αμερικανικής διακυβέρνησης, της αδυναμίες της Δύσης κτλ.
Το συμπέρασμα του περιοδικού είναι
πως ο συνδυασμός οικονομικής κρίσης και πολιτικής αμφισβήτησης οδηγεί σε
κοινωνική αναταραχή.
Πόσο πιθανό είναι το ξέσπασμα διαδηλώσεων ή και αναταραχών το 2014 αναρωτιέται και αποτιμά τις πιθανότητες για κάθε χώρα ξεχωριστά, κατατάσσοντας την Ελλάδα στην κατηγορία «πολύ υψηλού κινδύνου», τη μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην τελευταία και πιο «επικίνδυνη» ομάδα. Η επιθεώρηση δεν υπολογίζει μόνο τον κίνδυνο που προέρχεται από την οικονομική κρίση, αλλά κυρίως τον εκρηκτικό συνδυασμό της με την αποδυνάμωση της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι οι υπόλοιπες (πέραν της Ελλάδας) χώρες του ευρωπαϊκού Νότου κατατάσσονται στην αμέσως κατώτερη κατηγορία.
Ο πίνακας του «Economist βάζει την Ελλάδα στην ομάδα «πολύ υψηλού κινδύνου» για αναταραχές μαζί με χώρες όπως η Αργεντινή, η Αίγυπτος, η Βενεζουέλα, η Συρία, το Μπαγκλαντές, ο Λίβανος. Στην κατώτερη κατηγορία στις χώρες «υψηλού κινδύνου» βρίσκεται η Κύπρος, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Αιθιοπία, η Ουκρανία. Η Ιρλανδία και η Ιταλία βρίσκονται στις χώρες «ενδιάμεσου κινδύνου».
Η κατάταξη καταρτίστηκε από την ομάδα αναλυτών EMU του «Εκόνομιστ» και, όπως εξηγεί το μέλος της Λάζα Κέκιτς, η δύσκολη οικονομική κατάσταση θεωρείται αναγκαία μεν αλλά όχι πάντοτε ικανή συνθήκη για το ξέσπασμα ταραχών. «Η μείωση εισοδημάτων και η υψηλή ανεργία δεν ακολουθούνται πάντοτε από ταραχές. Μόνο όταν οι οικονομικές δυσκολίες συνοδεύονται από άλλα στοιχεία αδυναμίας υπάρχει κίνδυνος αστάθειας», τονίζει αναφέροντας ως τέτοιους παράγοντες «τις μεγάλες οικονομικές ανισότητες, την κακή διακυβέρνηση, τα χαμηλά επίπεδα κοινωνικού κράτους, τις εθνοτικές εντάσεις και το ιστορικό ταραχών». Πάντως, «ιδιαίτερης σημασίας για την πυροδότηση ταραχών τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως στάθηκε η διάβρωση της εμπιστοσύνης απέναντι στις κυβερνήσεις και τους θεσμούς, η κρίση της δημοκρατίας», επισημαίνει ο Κέκιτς.
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: www.makthes.gr
Πόσο πιθανό είναι το ξέσπασμα διαδηλώσεων ή και αναταραχών το 2014 αναρωτιέται και αποτιμά τις πιθανότητες για κάθε χώρα ξεχωριστά, κατατάσσοντας την Ελλάδα στην κατηγορία «πολύ υψηλού κινδύνου», τη μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην τελευταία και πιο «επικίνδυνη» ομάδα. Η επιθεώρηση δεν υπολογίζει μόνο τον κίνδυνο που προέρχεται από την οικονομική κρίση, αλλά κυρίως τον εκρηκτικό συνδυασμό της με την αποδυνάμωση της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι οι υπόλοιπες (πέραν της Ελλάδας) χώρες του ευρωπαϊκού Νότου κατατάσσονται στην αμέσως κατώτερη κατηγορία.
Ο πίνακας του «Economist βάζει την Ελλάδα στην ομάδα «πολύ υψηλού κινδύνου» για αναταραχές μαζί με χώρες όπως η Αργεντινή, η Αίγυπτος, η Βενεζουέλα, η Συρία, το Μπαγκλαντές, ο Λίβανος. Στην κατώτερη κατηγορία στις χώρες «υψηλού κινδύνου» βρίσκεται η Κύπρος, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Αιθιοπία, η Ουκρανία. Η Ιρλανδία και η Ιταλία βρίσκονται στις χώρες «ενδιάμεσου κινδύνου».
Η κατάταξη καταρτίστηκε από την ομάδα αναλυτών EMU του «Εκόνομιστ» και, όπως εξηγεί το μέλος της Λάζα Κέκιτς, η δύσκολη οικονομική κατάσταση θεωρείται αναγκαία μεν αλλά όχι πάντοτε ικανή συνθήκη για το ξέσπασμα ταραχών. «Η μείωση εισοδημάτων και η υψηλή ανεργία δεν ακολουθούνται πάντοτε από ταραχές. Μόνο όταν οι οικονομικές δυσκολίες συνοδεύονται από άλλα στοιχεία αδυναμίας υπάρχει κίνδυνος αστάθειας», τονίζει αναφέροντας ως τέτοιους παράγοντες «τις μεγάλες οικονομικές ανισότητες, την κακή διακυβέρνηση, τα χαμηλά επίπεδα κοινωνικού κράτους, τις εθνοτικές εντάσεις και το ιστορικό ταραχών». Πάντως, «ιδιαίτερης σημασίας για την πυροδότηση ταραχών τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως στάθηκε η διάβρωση της εμπιστοσύνης απέναντι στις κυβερνήσεις και τους θεσμούς, η κρίση της δημοκρατίας», επισημαίνει ο Κέκιτς.
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: www.makthes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου