Σαν σήμερα 103 χρόνια πίσω ….γεννήθηκε ένας από τους μελωδικότερους και λυρικότερους εραστές της θάλασσας! Ο άνθρωπος που έκανε ποίηση την καθημερινή ζωή των ναυτικών του κόσμου , που έμαθε σε εκατομμύρια Έλληνες να διαβάζουν και να τραγουδούν τις περιπέτειες ,τους έρωτες , τα μαγικά ταξίδια και τους μύθους των ναυτικών . Υπηρέτης της θαλασσινής ζωής για σχεδόν ολάκερη τη ζωή του και παρεξηγημένος για χρόνια από πολλούς , άφησε το στίγμα του όχι μόνο στη γενιά του αλλά και σε ολόκληρο τον Ελληνισμό . Το όνομά του : ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ !
Σ’ αυτόν ανήκουν μερικές από τις ωραιότερες περιπλανήσεις του μυαλού και της ψυχής στον κόσμο της θάλασσας….Κι αν ο ίδιος ταξίδεψε , δεν πρέπει να προκαλεί καθόλου εντύπωση το πόσο αγαπήθηκε από τους Έλληνες κάθε γενιάς….Έναν λαό που ζει και ταξιδεύει χιλιάδες χρόνια τώρα ….στη θάλασσα , όχι μόνο την κλειστή «δική» του , αλλά και ολάκερης της οικουμένης.
Ας επιχειρήσουμε λοιπόν ενθυμούμενοι το Νίκο Καββαδία , ένα μικρό ταξίδι στα νερά της ζωής του :
Ο λογοτέχνης Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1910 στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας. Ο πατέρας του, Χαρίλαος, είχε τη ρωσική υπηκοότητα και διατηρούσε επιχείρηση εισαγωγών - εξαγωγών. Η μητέρα του, Δωροθέα, ήταν κεφαλλονίτικης καταγωγής. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, η οικογένειά του επέστρεψε στην Κεφαλονιά και το 1921 μετακόμισε στον Πειραιά, όπου τελείωσε το Δημοτικό και το εξατάξιο Γυμνάσιο.
Το 1928 δίνει εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή, αλλά την ίδια χρονιά αρρωσταίνει βαριά ο πατέρας του και αναγκάζεται να δουλέψει. Για μερικούς μήνες εργάζεται σε ναυτικό γραφείο, κρατώντας τα λογιστικά βιβλία, και τον επόμενο χρόνο, αμέσως μετά το θάνατο του πατέρα του, μπαρκάρει ναύτης σε φορτηγό.
Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, αποτυπώνει στο χαρτί τις εικόνες από τα μέρη που επισκέπτεται, τη ναυτική ζωή, τους ναυτικούς και τις σχέσεις τους με την πατρίδα τους, τη θάλασσα και τις γυναίκες. Τον Ιούνιο του 1933 κυκλοφορεί την πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο Μαραμπού και εισαγωγικό σημείωμα του Καίσαρα Εμμανουήλ. Το βιβλίο τυπώνεται σε 245 αντίτυπα, στο τυπογραφείο του περιοδικού Ο Κύκλος, με έξοδα του ίδιου.
Το 1939 παίρνει το δίπλωμα ασυρματιστή, αν και αρχικά ήθελε να γίνει καπετάνιος. Ακολουθεί ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, πηγαίνει στρατιώτης στην Αλβανία και στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής μένει ξέμπαρκος στην Αθήνα. Ξαναμπαρκάρει το 1944 και ταξιδεύει αδιάκοπα ως ασυρματιστής σ’ όλο τον κόσμο.
Τον Ιανουάριο του 1947 εκδίδεται η δεύτερη ποιητική συλλογή του Πούσι κι επανεκδίδεται, ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια, το εξαντλημένο Μαραμπού από τον Θανάση Καραβία, ο οποίος το Μάρτιο του 1954 θα κυκλοφορήσει και τη Βάρδια, το μοναδικό πεζό του Νίκου Καββαδία.
Από το τελευταίο ταξίδι του επέστρεψε το Δεκέμβριο του 1974 και αμέσως ξεκίνησε τις προετοιμασίες για την έκδοση της τρίτης ποιητικής συλλογής του, την οποία όμως δεν πρόλαβε να δει τυπωμένη. Πέθανε ξαφνικά στις 10 Φεβρουαρίου του 1975, από εγκεφαλικό επεισόδιο. Στην ατζέντα του βρέθηκαν τρεις στίχοι που ήθελε να τους προτάξει στο Τραβέρσο, κάτι που δεν έγινε...
Τρία χρόνια μετά το θάνατό
του, κάποια από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από τον Θάνο Μικρούτσικο, στο
δίσκο Σταυρός του Νότου. Μέσω αυτών των τραγουδιών, και άλλων που
ακολούθησαν, ο Νίκος Καββαδίας έγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό.
Πηγές δημοσίευσης: http://www.sansimera.gr/biographies/44#ixzz2HenUPliX
www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου