Του Δ Παυλακούδη:"Η επόμενη μέρα του ΠΑΣΟΚ και ο κούκος που ΔΕ φέρνει την Άνοιξη"

Θυμάμαι  κάποτε   πως  κάθε φορά  που διεξαγόταν   συνέδριο  του  ΠΑΣΟΚ  τα  κανάλια αφιέρωναν  ολόκληρες εκπομπές σε αυτό  και διέκοπταν συχνά τη ροή του  προγράμματός τους για να συνδεθούν  απευθείας με το  χώρο του συνεδρίου.

Ίσως φανεί υπερβολικό  αλλά  θυμάμαι ως παιδί-πως είχα ταυτίσει  τη λέξη «συνέδριο» με  εκείνα των  κομμάτων και ειδικά του ΠΑΣΟΚ. Θυμάμαι επίσης πως έστρεφαν τα αυτιά και τα μάτια τους  στις ομιλίες των υποψηφίων προέδρων του Κινήματος  ακόμη  και φανατικοί αντίπαλοί του, τόσο εκ δεξιών όσο και εξ Αριστερών.

Τούτες τις μέρες  στην Αθήνα  λαμβάνει χώρα  το κρισιμότερο ίσως  συνέδριο  στην ιστορία του χώρου. Πρόκειται για ένα συνέδριο που από άλλους  χαρακτηρίζεται  ως  το τελευταίο ή ενδεχομένως  αυτό που  υπογράφει πλέον  το πέρασμα του ΠΑΣΟΚ στη ιστορία. Από άλλους πάλι χαρακτηρίζεται  ως νέα  στροφή και  νέα πορεία, καθώς  σηματοδοτεί το πέρασμα στη  μετά Βενιζέλου Εποχή. Διαφωνώ  οριζοντίως και καθέτως  και με τις  δύο πλευρές που προανέφερα.

Αναγνωρίζω  τους  στόχους, τα κίνητρα, τις βλέψεις  και τα συμφέροντα πολλών  από όσους  ασχολούνται ενεργά  με τούτο το συνέδριο. Άλλωστε έχοντας  10 χρόνια θητεία  στο  άλλοτε κραταιό  και σήμερα συρρικνωμένο  ΠΑΣΟΚ  έχω μάθει  σε  μεγάλο βαθμό  τα κατατόπια.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ  ή ΕΥΤΥΧΩΣ  όμως  παρά τη συρρίκνωση του  χώρου  και παρά τις  Κασσάνδρες  εντός κι εκτός  ΠΑΣΟΚ, ο χώρος μας βρίσκεται  μπροστά σε νέα δεδομένα και νεες προκλήσεις εντελώς  διαφορετικές  από το παρελθόν. 

ΓΙΑ ΜΕΝΑ το ΣΤΟΙΧΗΜΑ είναι  λίγο  πιο μακροπρόθεσμο  απ  όσο  το βλέπουν  οι παλιοί και νέοι  «σύντροφοι»-γιατί για μένα πολλοί συνοδοιπόροι  της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης νοούνται ακόμη ως  συναγωνιστές ακόμη κι αν  πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΔΗΜΑΡ ή ακόμη  και  στο  νεότευκτο Κίνημα  Παπανδρέου. Ακόμη πιο πολλοί  με πίκρα  αποστασιοποιήθηκαν, «κλείστηκαν στο καβούκι τους» και  έμειναν στην απ έξω.

ΓΙΑ  ΜΕΝΑ το ΣΤΟΙΧΗΜΑ δεν είναι  να βγάλουμε κορόνες, να στήσουμε λαϊκά  δικαστήρια ή  να προβούμε  σε  κείμενα πολιτικών Μνημοσύνων και άλλους τέτοιους λαϊκίστικους θεατρινισμούς.

ΟΥΤΕ  να στηθούν ξανά  οι γνωστοί μηχανισμοί, να εκλέξουμε ένα νέο αρχηγό  και  να πούμε ότι  τώρα είναι ΟΛΑ ΚΑΛΑ καθώς  έφυγε ο Βαγγέλης ή ο  Γιώργος.

ΓΙΑ ΜΕΝΑ  το ΣΤΟΙΧΗΜΑ και  ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ είναι  να αλλάξουμε μυαλά και νοοτροπία. Να στείλουμε στην άκρη  τις  λογικές της καρέκλας  και  του βολέματος  που θέλησαν να  μας  μάθουν  οι πολιτικοί μας προπάτορες  και  να αντιληφθούμε πως  το  ΜΕΛΛΟΝ  ΔΕ ΧΤΙΖΕΤΑΙ   αν ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΕΙΣ ένα  υλικό  αν δε το ΜΠΟΛΙΑΣΕΙΣ  με νέο αέρα. Χρειαζόμαστε  μετάγγιση  «πολιτικού αίματος» και ορθού πολιτικού λόγου.

Τις  πολιτικές  δε τις φτιάχνουν ούτε τα γραφεία, ούτε τα ποσοστά, ούτε τα πρόσωπα.

Σε κάθε σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα τις  πολιτικές τις χαράσσουν  τα «μυαλά» που έχουν  γαλουχηθεί  στη συνεργασία, το διάλογο, τη συνευθύνη  και  την  αληθινή δημοκρατία που φέρει μέσα της την ικανότητα σύνθεσης διαφορετικών πραγμάτων.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ανάγκη ούτε νέα χρώματα, ούτε νέα σύμβολα, ούτε κυρίως πρόσωπα  εκλεγμένα  με διαδικασίες του χτες. Το 80 και το 90 πέρασαν αγαπητοί μου.

Κι αν  ακόμη  το ΠΑΣΟΚ  κλείσει  τον κύκλο του η Κεντροαριστερά  δε θα κρεμάσει τα «πολιτικά της παπούτσια» σα παλαίμαχος ποδοσφαιριστής. Η Κεντροαριστερά θα  πρέπει  να στήσει ξανά  ένα κοινωνικό και οικονομικό πρόγραμμα  που  θα  βασίζεται  στη δημιουργία μιας ουσιαστικά ΕΝΕΡΓΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ  ΤΑΞΗΣ που  δε θα ζει με δανεικά, υποσχέσεις  και  υπερκαταναλωτικά πρότυπα. Κι αυτό θα γίνει  ΜΟΝΟ μέσα από το δρόμο των ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ  που χρειάζονται ΕΥΡΕΙΕΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙΣ κι ενίοτε και πολιτικές ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ  ΕΥΡΥΤΕΡΕΣ που   πρέπει να συγκρουστούν  με το «λαό-  λαϊκιστή  εαυτούλη»!

Οπότε  ΑΣ ΑΡΠΑΞΟΥΜΕ την ΕΥΚΑΙΡΙΑ! Ας εκτιμήσουμε όλα όσα πρόσφερε τούτος  ο χώρος από το 74 και μετά και ας τα κρατήσουμε ως παρακαταθήκη μας (βλ. Κοινωνική ισότητα, Κατάργηση τυπικής και άτυπης λογοκρισίας, Προοδευτική Παιδεία, Τομές στην Αυτοδιοίκηση, Εθνικό Σύστημα Υγείας, βελτίωση της ποιότητας ζωής, Εξευρωπαϊσμός της χώρας, μείωση γραφειοκρατίας, Ανάπτυξη του Πολιτισμού κ.α).Ας πάψουμε πια να τα αφηγούμαστε  ως τρόπαια νίκης στο λαό και ας δούμε μπροστά. Ο λαός άλλωστε έχει νου και κρίση  και  όλα αυτά τα ξέρει. Κι αν τώρα είναι δύσπιστος δε θα έρθουμε κοντά του ΧΩΡΙΣ  ΠΡΟΤΑΣΗ μόνο αναμασώντας τα ίδια. Αυτό κάνει και  ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε-κατά τη γνώμη μου-χωρίς επιτυχία.

ΑΣ ΑΡΠΑΞΟΥΜΕ την ΕΥΚΑΙΡΙΑ αναλογιζόμενοι πως και στην κρίση μέσα έχουμε  το θετικό στοιχείο της ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ. Ασχέτως με όσα καταλογίζουν τα ΜΜΕ και οι διάφορες τηλεπερσόνες σ εμάς είμαστε ο μόνος πολιτικός χώρος που πλήρωσε τα σπασμένα -αλλού δικαίως και αλλού αδίκως- της Μεταπολίτευσης. Κι αυτό  μακροπρόθεσμα θα μας ωφελήσει.

ΑΣ  ΔΙΔΑΧΘΟΥΜΕ από το ΠΑΡΕΛΘΟΝ και  ΑΣ  ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ στο μέλλον  αφήνοντας τα κομματικά γυαλιά μια για πάντα στην άκρη  και  εμπιστευόμενοι τα «μάτια μας».

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ του συνεδρίου ας μη ψάξουμε για εχθρούς ούτε στο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στη ΝΔ, ούτε στους άλλους. ΑΣ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ το σπίτι μας ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ χωρίς να αναζητάμε Μεσσίες. Κανένας κούκος ΔΕ  θα φέρει την Άνοιξη  αν ΕΜΕΙΣ δεν την αναζητήσουμε.

Δημήτρης Χ. Παυλακούδης

ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ – ΜΑ  Μεσαιωνικής και Βυζαντινής Φιλολογίας ΑΠΘ

Πρ.Γραμματέας  ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΣΟΚ Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης