Πολιτική
και εκλογική ακτινογραφία του εγχώριου πολιτικού σκηνικού λίγες ημέρες πριν τις
εκλογές της 25ης Ιανουαρίου
*Του
Νίκου Γκαρόζη
Η εκλογική αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής είναι
από τις πλέον απρόβλεπτες και δύσκολα ανιχνεύσιμες ως προς την τελική τους
έκβαση εκλογές των τελευταίων χρόνων. Κι αυτό γιατί νέα κόμματα έχουν
δημιουργηθεί και εμφανισθεί στο πολιτικό σκηνικό, ακόμη και σε σύγκριση με τις
προηγούμενες διπλές βουλευτικές εκλογές του 2012, κυρίως στον χώρο της
κεντροαριστεράς, της παράταξης δηλαδή που είχε την πολιτική ηγεμονία στη χώρα
από το 1981 έως και το 2009. Επίσης ο νέος δικομματισμός είναι ακόμη υπό
διαμόρφωση αφού στη θέση του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, εμφανίζεται από το 2012 ως
αντικαταστάτης του ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας μεταγγίσει από το προκάτοχό του κόμμα
μεγάλο ποσοστό τόσο σε επίπεδο εκλογικής βάσης όσο και σε στελεχιακό και
βουλευτικό δυναμικό. Στον χώρο της κεντροδεξιάς, η Ν.Δ δείχνει αν αποκαθιστά
την τρωθείσα ηγεμονία της με τον επαναπατρισμό ψηφοφόρων όσο και στελεχών από
τους ΑΝΕΞ.ΕΛ, αλλά και από τη «Χρυσή Αυγή», της οποία το ακριβές ποσοστό είναι
δύσκολο να εκτιμηθεί, ωστόσο, λόγω της λεγόμενης κρυφής ψήφου, της τάσης δηλαδή
που έχουν αρκετοί εν δυνάμει ψηφοφόροι της να μην δηλώνουν την πολιτική τους
τοποθέτηση στις δημοσκοπήσεις που διεξάγονται τον τελευταίο καιρό, αλλά και
μετά τον χαρακτηρισμό της ως εγκληματικής οργάνωσης, βάσει των κατηγοριών που
έχουν απαγγελθεί από τη Δικαιοσύνη για σωρεία ποινικών αδικημάτων…
Προβάδισμα
ΣΥΡΙΖΑ και «αέρας» νίκης;
Όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης εδώ και έναν
χρόνο δείχνουν πως έχει παγιωθεί ένα προβάδισμα του κόμματος της σημερινής
αξιωματικής αντιπολίτευσης, έναντι της Ν.Δ. Το προβάδισμα αυτό είχε φθάσει
σύμφωνα με κάποιες μετρήσεις και το 8%, ωστόσο, με την προκήρυξη πρόωρων
εκλογών, εξαιτίας της αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την
παρούσα Βουλή, και την είσοδο στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο η δημοσκοπική
υπεροχή του ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκε και περιορίσθηκε στις 3 με 4 μονάδες. Αυτή η
διαφορά δείχνει, βάσει των δημοσκοπικών ευρημάτων πάντα, παγιωμένη, ωστόσο
κινείται περί τα όρια του λεγόμενου στατιστικού λάθους και υπόκειται στην
επιβεβαίωση ή την αίρεση της ψήφου των αναποφάσιστων, τα ποσοστά των οποίων
κυμαίνονται από 13% έως 15%, ενώ σύμφωνα με κάποια γκάλοπ, στη Β’ Αθηνών αυτό
το ποσοστό αγγίζει το 20%. Είναι προφανές πως με τόσο υψηλό ποσοστό
αναποφάσιστων δεν μπορεί αν γίνει καμία ασφαλής πρόβλεψη του εκλογικού
αποτελέσματος της ερχόμενης Κυριακής. Ωστόσο,καίριας
σημασίας στοιχείο ίσως αποδειχθεί η μετακίνηση ψηφοφόρων της Ν.Δ του 2102, σε
ποσοστό της τάξης του 2-3% από το κυβερνών κόμμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, στοιχείο που
παρατηρείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, κυρίως στο λεκανοπέδιο της Αττικής και
τις αγροτικές περιοχές, και το οποίο αν δεν αντιστραφεί την τρέχουσα, τελευταία
εβδομάδα της σύντομης προεκλογικής περιόδου που διανύουμε, δίνει την εκλογική
πρωτιά στο κόμμα της Κουμουνδούρου. Με πόση διαφορά και σε τι εκλογικό ποσοστό
θα αποτυπωθεί αυτή η διαφαινόμενη εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ; Ουδείς μπορεί
αν εκτιμήσει με βεβαιότητα αν θα υπερβεί το 31%-32%, που δείχνει ως οροφή του
ΣΥΡΙΖΑ, βάσει των ποιοτικών χαρακτηριστικών σε αρκετές δημοσκοπήσεις ή αν θα
διαμορφώσει ευρύ και ισχυρό ρεύμα νίκης, οδηγώντας τις τελευταίες μέρες τον
ΣΥΡΙΖΑ, περί το 35%.
Ο έτερος διεκδικητής της εκλογικής νίκης, η Ν.Δ,
δείχνει προσκολλημένη σε εκλογικά και δημοσκοπικά ποσοστά λίγο κάτω από το 30%,
κινείται δηλαδή στα εκλογικά ποσοστά που της έδωσαν τη νίκη στη δεύτερη
εκλογική αναμέτρηση του Ιουνίου του 2012. Χαίνουσα πληγή του κυβερνώντος
κόμματος είναι η Β’ Αθηνών και η Περιφέρεια Αττικής αλλά και οι αγροτικές και
ημιαστικές περιοχές ης χώρας, οι περιοχές δηλαδή όπου ψηφίζουν τα εργατικά,
λαϊκά και αγροτικά κοινωνικά και οικονομικά στρώματα. Αντιθέτως στις περιοχές
όπου κατοικεί η λεγόμενη μεσαία τάξη δείχνει να διατηρεί τις δυνάμεις της παρά
τις κατηγορίες που της προσάπτουν ακόμη και παραδοσιακοί της ψηφοφόροι για
υπερφορολόγηση και κυρίως για υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας μεσαίας
και υψηλής αντικειμενικής και εμπορικής αξίας, με τα γνωστά λάθη της στον
χειρισμό της υπόθεσης καθορισμού του ΕΝΦΙΑ.
Τα κύρια εκλογικά όπλα των δύο μονομάχων, είναι ο
φόβος της εξόδου από το ευρώ και την ευρωζώνη για τη Ν.Δ, η οποία χρησιμοποιεί
αυτή τη λογική και το όχημα της ανασφάλειας και της διακινδύνευσης της
παρουσίας της Ελλάδας στην ευρωζώνη, για να συγκρατήσει ψηφοφόρους στις τάξεις
της. Υπόσχεται, βέβαια, και κάποιες φορολογικές ελαφρύνσεις στον ΕΝΦΙΑ καθώς
και στη φορολογία επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων για μετά τις εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, βασίζεται στην εύλογη απογοήτευση πολλών
πολιτών από την μακρόχρονη κρίση και τη λιτότητα που πλήττει τη χώρα μας εδώ
και 5 χρόνια. Υπόσχεται μια Ελλάδα που θα «προχωρήσει μπροστά» στο πλαίσιο μίας
Ευρώπης που θα «αλλάξει», και με τη δική του κυβερνητική συμβολή έχοντας ως
κυρίαρχο προεκλογικό του σύνθημα το μότο «Η Ελπίδα Έρχεται». Η προσγείωση την
πραγματικότητα γίνεται με πολλές αναταράξεις, όπως τις αντιφατικές δηλώσεις
στελεχών του για το ποσό του εισοδήματος που θα θεωρείται υψηλό και θα
φορολογείται με ανάλογα υψηλούς συντελεστές, αλλά και για το πόσο και πώς θα
φορολογηθεί η ακίνητη περιουσία. Άλλο ασαφές σημείο της εκλογικής του καμπάνιας,
οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής
οικονομίας (χρηματοδότηση, αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων, ομολόγων της ΕΚΤ που
λήγουν στο προσεχές διάστημα). Γκρίζες ζώνες και αδύναμα σημεία για τα οποία
δίνονται περισσότερες της μίας απαντήσεις, από στελέχη του κόμματος της
αξιωματικής αντιπολίτευσης…
Τι
δείχνουν οι εκλογικές τάσεις για τα μικρότερα κόμματα
Πολύ μακριά από τα δύο μεγάλα κόμματα, παρατηρείται
ένας συνωστισμός μικρότερων κομμάτων, παλαιών και νέων ή πολύ νέων, που
δημοσκοπικά κινούνται στην περιοχή του 2% έως και 7%, πάντα σύμφωνα με τις
μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις. Για την τρίτη θέση ερίζουν και ανταγωνίζονται το
«Ποτάμι», το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, η «Χρυσή Αυγή» κατά κύριο λόγο. Ένα ελαφρό
προβάδισμα δείχνει να διατηρεί το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη που εμφανίσθηκε
στις πρόσφατες ευρωεκλογές και συμμετέχει για πρώτη φορά σε εθνικές εκλογές,
φιλοδοξώντας να μπει στη Βουλή και να καταστεί κυβερνητικός εταίρος, όποιου από
τα δύο μεγάλα κόμματα κερδίσει την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Έχοντας
επιτύχει αμφίπλευρη εκλογική διεύρυνση τόσο προς την κεντροδεξιά όσο και προς την κεντροαριστερά,
φιλοδοξεί να καταστεί καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων που θα προκύψουν από το
εκλογικό αποτέλεσμα της ερχόμενης Κυριακής. Ντεσαβαντάζ του θεωρείται η ψήφος
χαμηλής βεβαιότητας που παρουσιάζει, αφού πρόκειται για νέο κόμμα χωρίς
παγιωμένη οργανωτική δομή. Ατού του, η ποικιλία θέσεων και απόψεων στο
εσωτερικό του, με κορμό την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και την ευρωπαϊκή
προοπτική της Ελλάδας, τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνική πολιτική, τα
ανθρώπινα δικαιώματα κ.λ.π. Δείχνει να έχει κάποιες εκλογικές διαρροές προς τον
ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ, αλλά αποκαθιστά αυτές τις απώλειες με ψηφοφόρους
προερχόμενους από τη ΔΗΜ.ΑΡ και το ΠΑΣΟΚ δευτερευόντως.
Το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που ταυτίστηκε με την πολιτική
ιστορία της Ελλάδας από το 1981 και εντεύθεν στήριξε τη συγκυβέρνηση της χώρας
τα τελευταία δυόμισι χρόνια με τη Ν.Δ, πήρε δυσανάλογα μεγάλο πολιτικό και
εκλογικό κόστος με τη διακυβέρνηση Παπανδρέου που κλήθηκε να διατηρήσει τη χώρα
στην ευρωζώνη, από το 2010 και πληρώνει τα λάθη και τα σπασμένα του μνημονίου
που δεν κατόρθωσε να εξηγήσει στους πολίτες γιατί ήταν αναγκαία και απαραίτητη
λύση, ελλείψει κάθε άλλης επιλογής. Ταλανίζεται το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη
και από την αποχώρηση του πρώην πρωθυπουργού και ιστορικού του στελέχους
Γιώργου Παπανδρέου, από το κόμμα, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, καθώς ο
Παπανδρέου καταλόγισε στον Βαγγέλη Βενιζέλο, παράλληλα και στον πρωθυπουργό
Αντώνη Σαμαρά με τον οποίο συγκυβέρνησαν , λάθη, καθυστερήσεις, παλινδρομήσεις,
ατολμία και λανθασμένες αποφάσεις, στη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής,
στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που είχαν ψηφιστεί από την περίοδο 2010-2011.
Ωστόσο, παρά τις πολλές του πληγές, το ΠΑΣΟΚ παραμένει στις πολιτικές επάλξεις
και δίνει τη μάχη του με γνώμονα και εχέγγυο τη σταθερή του προσήλωση στην
ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας και στην παραμονή της στη ζώνη του ευρώ. Δείχνει
το κόμμα του Ευάγγελου Βενιζέλου να χάνει ψηφοφόρους προς τη Ν.Δ, το «Ποτάμι»
αλλά και το «Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών» του Γιώργου Παπανδρέου σε σύγκριση
με το 8% που είχε πάρει το εκλογικό σχήμα της «Ελιάς», του οποίο «κορμός» ήταν
το ΠΑΣΟΚ, στις ευρωεκλογές του περασμένου
Ιουνίου…
Το ΚΚΕ δείχνει να ενισχύει τη εκλογική του απήχηση
και επιρροή τις τελευταίες ημέρες με πιθανό επαναπατρισμό παραδοσιακών του
ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ προς την εκλογική τους βάση. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Εκλογικοί αναλυτές σημειώνουν πως αρκετοί ψηφοφόροι του ΚΚΕ προεξοφλούν ως σίγουρη
την επικράτηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης γι’ αυτό και
επιστρέφουν στο εκλογικό τους μετερίζι, επιθυμώντας να αυξήσουν την εκλογική
δύναμη του παραδοσιακότερου πολιτικού σχηματισμού του πολιτικού μας συστήματος.
Εάν θα επιβεβαιωθεί αυτή η τάση θα φανεί βέβαια την ερχόμενη Κυριακή…
Η «Χρυσή Αυγή» δείχνει πληγωμένη από τις πρόσφατες
δικαστικές διώξεις και τη συνακόλουθη άσκηση ποινικών διώξεων για τέλεση
κακουργηματικών πράξεων σε βάρος του επικεφαλής της και πολλών βουλευτών της,
ωστόσο δείχνει να συγκρατεί μέρος των δυνάμεων που απέκτησε μεσούσης της
οικονομικής κρίσης το 2012, αλλά και των παγιωμένων αντανακλαστικών της
ξενοφοβίας και του ρατσισμού που έχουν καλλιεργηθεί σε μερίδα της ελληνικής
κοινωνίας. Επίσης τα γεγονότα που πάγωσαν την υφήλιο με την πολύνεκρη
τρομοκρατική επίθεση ισλαμιστών στο κέντρο του Παρισιού, ενίσχυσε αυτό το
ρεύμα. Σοβαρό στοιχείο που προσμετρούν όλοι οι εκλογολόγοι και οι ερευνητές των
τάσεων της κοινής γνώμης είναι η υποεκτιμημένη εκδήλωση πρόθεσης ψήφου προς το
νεοναζιστικό μόρφωμα, αφού αρκετοί από τους ψηφοφόρους του δε δηλώνουν πως θα
ψηφίσουν το εν λόγω κόμμα, λόγω των δικαστικών του εκκρεμοτήτων.
Όσο για τους ΑΝΕΞ.ΕΛ, διαφαίνεται μία μικρή αυξητική
τάση στην εκλογική τους επιρροή τις τελευταίες ημέρες που τους επιτρέπει ίσως
να αισιοδοξούν να μπουν στη Βουλή και αυτή τη φορά περνώντας το εκλογικό
κατώφλι του 3%. Φιλοδοξούν να συνεργασθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ για να του παράσχουν
αυτοδυναμία, όπως υποστηρίζει ο αρχηγός του εν λόγω κόμματος, Πάνος Καμμένος,
ενδεχόμενο που απορρίπτεται μετά βδελυγμίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, πάντως…
Το μεγάλο ερωτηματικό των εκλογών της ερχόμενης
Κυριακής είναι το νεοπαγές κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, το
«Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών» ή ΚΙΔΗΣΟ. Έχοντας έλθει σε ρήξη με τον πρόεδρο
του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο ο Παπανδρέου αποχώρησε με μία ομάδα βουλευτών του
κόμματος της Χαριλάου Τρικούπη, από αυτό και φιλοδοξεί να επανασυστήσει τον
χώρο της σοσιαλδημοκρατίας που κάποτε εξέφραζε στην ολότητά του το ΠΑΣΟΚ.
Δύναμή του είναι τα δίκτυα αυτοοργάνωσηςστο Διαδίκτυο, οι νέοι, οι γυναίκες
αλλά και οι προσωπικοί υποστηρικτές του Γιώργου Παπανδρέου… είναι μεγάλη
πρόκληση για τον ίδιο αλλά και για το νεότευκτο κόμμα του να κερδίσει το
στοίχημα και να εισέλθει στο Κοινοβούλιο με έναν δικό του πολιτικό σχηματισμό…
*Δημοσιογράφος-επικοινωνιολόγος
και τακτικό μέλος της ΕΣΠΗΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου