ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΧΕΙΜΩΝΑ
Και ξαφνικά μπήκε στη ζωή μας η «μικρή Ιωάννα»! Συμβαίνει συχνά σε αυτή τη χώρα οι γυναίκες να μην αναφέρονται με το ονοματεπώνυμό τους αλλά με ιδιότητες και επίθετα που αφορούν την ηλικία, την επαγγελματική τους κατάσταση, τις σπουδές τους. Να, ας πούμε, η «μικρή Ιωάννα» πήρε τη σκυτάλη από την «20χρονη άνεργη επικοινωνιολόγο», που έγινε γνωστή για την επίθεση που (όπως ισχυρίστηκε η ίδια) δέχτηκε από εξαγριωμένο ελεγκτή όταν επιχείρησε να ταξιδέψει τζαμπέ στο Μετρό, πριν την παραδώσει στην «27χρονη φοιτήτρια που είναι ανιψιά του ιδιοκτήτη του Αστέρα Τρίπολης» η οποία απήχθη από ένα ημεδαπό, έναν ομογενή από το Καζακστάν και έναν Αλβανό που ακούει στο παρατσούκλι «Αλέκος».
Τεσπά, την προηγούμενη Δευτέρα δεν έβλεπα «Ανατροπή». Προτίμησα να παρακολουθήσω τον αντιμνημονικό εθνοπατριωτικό βομβαρδισμό του Πάνου Καμμένου στον «Ενικό». Ρίχνοντας όμως την καθιερωμένη ματιά στο Face, κατάλαβα πως κάτι «έπαιζε» στου Πρετεντέρη. Κάποιοι αποθέωναν μια νέα κοπέλα που «τα έλεγε έξω από τα δόντια» ενώ άλλοι κατακεραύνωναν «ένα θρασύτατο παλιόπαιδο που είχε πάρει τη χείριστη των ανατροφών». Αμέσως σακουλεύτηκα πως επρόκειτο για το ίδιο πρόσωπο και το γύρισα στο Mega.
To τι συνέβη στην εκπομπή πάνω-κάτω το ξέρετε. Όπως και τη σφαγή που ακολούθησε. Ορισμένοι αντιμετώπισαν τη «μικρή Ιωάννα» ωσάν τη συνονόματή της της Λωραίνης. Σαν μια ηρωίδα, ως «το κορίτσι που ξεφτίλισε τον Πρετεντέρη». Δεν πρόκειται να ασχοληθώ ιδιαιτέρως με δαύτους. Η γραφικότητά τους ξεχειλίζει από τα μπατζάκια. Η εμμονή τους να ανακαλύπτουν συμπολεμιστές και μάρτυρες στον πόλεμο που μαίνεται στο αρρωστημένο μυαλό τους με ξεπερνά. Σε ό,τι αφορά δε το «ξεφτίλισμα του Πρετεντέρη» είναι γνωστό πως οποιοσδήποτε δεν συμφωνήσει απόλυτα δημοσίως με κάποιο γνωστό δημοσιογράφο θεωρείται πως τον ξεφτίλισε. Ακόμα και αγανακτισμένοι πολίτες που πετάνε φράσεις του στιλ «εσείς οι δημοσιοκάφροι τα παίρνετε, ουγκ» αποθεώνονται άμεσα από τους επαναστάτες μπλόγκερς και φεισμπούκερς. Αυτό που με προβλημάτισε ήταν η λυσσαλέα επίθεση που δέχτηκε η «μικρή Ιωάννα» από την «άλλη» πλευρά. Ακόμα και από σοβαρότατους αρθρογράφους που εκτιμώ προσωπικά.
Όποιος παρακολουθεί την αρθρογραφία μου γνωρίζει πόσο απεχθάνομαι τη νεολαγνεία. Θεωρώ πως το 2014, την εποχή του ίντερνετ, τα ελαφρυντικά της εφηβικής και μετεφηβικής ηλικίας είναι ελάχιστα. Οι δεκαεξάχρονοι και οι δεκαεπτάχρονοι δεν είναι αθώα αγνά διανοητικά καθυστερημένα όντα που πρέπει να τους φερόμαστε με στοργή και προδέρμ. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τον Άλεξ τον σκότωσαν κατά πάσα βεβαιότητα δωδεκάχρονα, στα επεισόδια στα γήπεδα συμμετέχουν σε τεράστιο ποσοστό δεκαπεντάχρονα, τις τζαμαρίες στις διαδηλώσεις τις κατεβάζουν ως επί το πλείστον ανήλικοι. Παρόλα αυτά μου φαίνεται αδιανόητο να τη λες στη συγκεκριμένη νεαρή κοπέλα.
Κι όμως, η «μικρή Ιωάννα» δεν λαΐκισε όπως πολλοί την κατηγόρησαν. Περιορίστηκε στο θέμα για το οποίο την κάλεσαν στην εκπομπή. Δεν ανέφερε ούτε μία φορά τις λέξεις «μνημόνιο», «Τρόικα», δεν είπε τίποτα για τις 4-5-10.000 αυτοκτονίες.
Και, όχι, δεν χρησιμοποίησε ξύλινη γλώσσα. Δόξα τω Θεώ, έχουμε δει «νεολαίους» κομμάτων να μιλάνε στα κανάλια, έχουμε απολαύσει το τσίρκο της «Βουλής των Εφήβων» και τις εμετικές κοινοτοπίες τους, έχουμε διαβάσει τις μελιστάλαχτες επιστολές των «φίλων του Αλέξη» (που ήταν τόσο φίλοι του Γρηγορόπουλου που δεν ήξεραν πως τον έλεγαν Αλέξανδρο και άκουγε στο παρατσούκλι «Γκρέγκορι»). Η «μικρή Ιωάννα» δεν μίλησε έτσι. Ο λόγος της ήταν αυθόρμητος και ενθουσιώδης. Ήταν επιθετική όσο έπρεπε αλλά χωρίς να προσβάλλει τους συνομιλητές της, όπως κάνουν συνήθως αυτοί που «ξεφτιλίζουν τον Πρετεντέρη». Ήταν βέβαια ξεκάθαρο πως ιδεολογικά ανήκει στην Αριστερά. Δεν είναι κακό όμως για ένα δεκαεξάχρονο παιδί να έχει ιδεολογία. Και σίγουρα προτιμώ τη «μικρή Ιωάννα» από τον υπερπατριώτη μαθητή από την Κατερίνη που απαίτησε να γίνεται έπαρση σημαίας κάθε βδομάδα στο σχολείο του.
Και στην τελική, τι από αυτά που είπε η «μικρή Ιωάννα» δεν ισχύει; Είναι ψέματα πως η Παιδεία στη χώρα μας έχει το μαύρο της το χάλι; Είναι ψέμα πως τα σχολεία μας κατασκευάζουν στρατιές από σπασικλάκια που απλώς παπαγαλίζουν και στο τέλος μένουν άνεργα; Σύμφωνοι, ο παραλληλισμός της σημερινής κατάστασης με τη Χούντα ήταν μέγιστο φάουλ. Ακόμα κι έτσι όμως, η «μικρή Ιωάννα» ποτέ δεν ισχυρίστηκε πως σήμερα ζούμε σε δικτατορία (κάτι που δυστυχώς επαναλαμβάνουν συνεχώς πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες που είναι σε ηλικία να γνωρίζουν τι ήταν ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης). Απλώς συνέκρινε –έστω και υπερβολικά, έστω και, κατά τη γνώμη μου, άστοχα– συγκεκριμένες καταστάσεις. Αν μετά από μια μεγάλη ευκαιρία που θα χάσει ο Κώστας Μήτρογλου πω «και η γιαγιά μου θα το ’βαζε» δεν σημαίνει πως υποστηρίζω πως η γιαγιά μου ήξερε περισσότερη μπάλα από τον Μήτρογλου.
Η «μικρή Ιωάννα» φυσικά έχει ονοματεπώνυμο. Ονομάζεται Ιωάννα Στασινού. Δεν ξέρω αν θα ξανακούσουμε για αυτήν στο μέλλον. Γνωρίζει άλλωστε κανείς τι απέγινε ο θρυλικός Γαβρήλος που πρωτοστάτησε στις φοιτητικές κινητοποιήσεις επί Αρσένη; Της εύχομαι ό,τι καλύτερο. Καλό θα είναι όμως να προσέχει. Να προσέχει όχι εκείνους που την κατακρίνουν. Αυτοί σύντομα θα την ξεχάσουν. Η Ιωάννα Στασινού πρέπει να προσέχει αυτούς που τώρα την αποθεώνουν. Και σύντομα θα σπεύσουν να την καπελώσουν, να τη χρησιμοποιήσουν και, όταν δεν θα την χρειάζονται πια, να την ξεφορτωθούν.
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/505/%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου