ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ του Τμήματος Πολιτισμού και Τουρισμού του Δήμου Κιλκίς: « Κι όμως στο Κιλκίς υπάρχει ένα σπήλαιο! Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας του»

Αγαπητοί φίλοι μας

Το Τμήμα Απασχόλησης, Τουρισμού και Πολιτισμού της Δ/νσης Τοπικής Οικονομικής Ανάπτυξης του Δήμου Κιλκίς εγκαινιάζει σήμερα τη σελίδα παρουσίασης του σπηλαίου Αγ. Γεωργίου.

Μέρα τη μέρα σαν παραμύθι θα ξετυλίξουμε την ιστορία και τις ομορφιές του σπηλαίου την ανακάλυψή, εξερεύνησή και χαρτογράφησή του, την αξιοποίηση και παράδοση του στο κοινό.

Σιγά-σιγά θα μας αποκαλυφθεί και θα μας μυήσει στα σπλάχνα και τα μυστικά του, τα στολίδια και τους διαδρόμους του αλλά και την προσφορά του στους ανθρώπους σε δύσκολες στιγμές τους.

Ξεκινάμε λοιπόν.......

'Μια φορά και έναν καιρό λοιπόν ένα από τα πολλά λατομεία πέτρας κοντά στην πόλη του Κιλκίς έμελλε να γίνει το σημείο αναφοράς της πόλης. Αφορμή η διάνοιξη μικρής τρύπας κατά την εκτέλεση των εργασιών, μιας τρύπας που διευρυνόμενη έμελλε να σταματήσει τη λειτουργία του λατομείου για πάντα αφού στο εσωτερικό της αποκάλυψε ένα από τα εντυπωσιακότερα σε πρωτότυπο σχηματισμό ελληνικά σπήλαια.

Έτσι λοιπόν ανακάλυφθηκε το σπήλαιο του Κιλκίς, τυχαία, το 1925 από τον λατόμο Γεώργιο Παυλίδη (Μπουλασίκη). Πέρασαν χρόνια πολλά

και μόλις τη δεκαετία του 1960 έγινε η πρώτη συστηματική εξερεύνηση και χαρτογράφησή του από την τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας (Ε.Σ.Ε.) την αείμνηστη Άννα Πετροχείλου.

Η πρώτη παρουσίαση του σπηλαίου έγινε με την ονομασία το σπήλαιο Μπουλασίκη ή Τρύπα του Αγ. Γεωργίου.

Στο ΔΕΛΤΙΟΝ της ελληνικής σπηλαιολογικής εταιρίας μεταξύ άλλων αναφέρονται: “Ευρίσκεται ολίγα μέτρα κάτωθεν της κορυφογραμμής του λοφίσκου Αγίου Γεωργίου, επί της κορυφής του οποίου είναι κτισμένο το ομώνυμον εξωκκλήσιον “

Σε άλλο σημείο : “ Το σπήλαιον εχαρακτηρίσθη ως μεγάλου εθνικού τουριστικού ενδιαφέροντος διότι :

-Είναι ευμέγεθες με ωραιότατον λιθωματικόν διάκοσμον.......

-Αξιοποιούμενον θέλει συμβάλλει εις την προβολήν της ιστορικής πόλεως Κιλκίς και παραλλήλως εις την αύξησιν του τουρισμού και δι αυτού εις την ανύψωσιν του βιωτικού επιπέδου της περιοχής και γενικότερον της εθνικής οικονομίας”

Και η ιστορία μας συνεχίζεται....

Το 1966 ο μητροπολίτης Kιλκίς κ. Χαρίτων κάλεσε τη σπηλαιολόγο Άννα Πετρόχειλου να τον ενημερώσει για την υφιστάμενη κατάσταση του σπηλαίου και να προβεί σε χαρτογράφησή του.
Μέσα από μελέτη και σύρσιμο σε σχισμές βράχων η Άννα Πετρόχειλου διαπίστωσε ότι εκτός των πρωτοανακαλυφθέντων υπήρχαν και άλλα διαμερίσματα σε ένα δεύτερο όροφο, στον οποίο ανέβηκε κάνοντας χρήση μιας ξύλινης σκάλας (κατοπινά κατασκευάσθηκε σιδερένια).
Στο δεύτερο αυτό όροφο έμεινε έκπληκτη μπροστά στην ομορφιά που παρουσίαζε η διακόσμηση του σπηλαίου με κοραλλιοειδείς σχηματισμούς. Τέτοιοι κοραλλιοειδείς σχηματισμοί αναπτύσσονται σε χώρους όπου δεν υπάρχει ρεύμα αέρα και δημιουργούνται από υδρατμούς της φυσικής θερμοκρασίας της γής.
Το εξαιρετικό θέαμα που παρουσίαζαν οι σχηματισμοί ήταν μοναδικό και θα γίνονταν παραμυθικό με κατάλληλο φωτισμό που ανέλαβε να επιμεληθεί η ίδια η Άννα Πετρόχειλου. Με το φωτισμό αναδείχθηκαν στο μεγαλείο τους τα κοιλώματα με τις κατακόρυφες και επικλινείς διακλάσεις, με τις πανύψηλες οροφές και την πολυχρωμία του στολισμού τους.

Ο σχηματισμός του σπηλαίου έγινε από την την έντονη ενέργεια του νερού. Οι περιστροφικές κινήσεις του – λόγω της ροής του- και οι πέτρες που παρέσυρε “ έτρωγαν” τα τοιχώματα δημιουργώντας κοιλώματα που είναι και σήμερα ορατά.. Η ενέργεια αυτή σταμάτησε από τη στιγμή που έλειψε το νερό που διέφυγε σε χαμηλότερα επίπεδα διανοίγοντας μικροβάραθρα.

Στη συνέχεια της ιστορίας μας θα μιλήσουμε για τους σταλαγμίτες και σταλακτίτες του σπηλαίου. Μέχρι τότε να περνάμε καλά !

ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΕΣΙΔΟΥ, Προϊσταμένη του Τμήματος Πολιτισμού και Τουρισμού του Δήμου Κιλκίς

ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: https://www.facebook.com/sofia.kilkis.9/posts/1469810083238280