Το άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο που είχε μεταπολιτευτικά υπογράψει το ΠΑΣΟΚ με το λαό, έσπασε με τα Μνημόνια. Η ελπίδα της κοινωνικής κινητικότητας και η υπόσχεση μιας καλύτερης ζωής, δεν προέκυπτε πλέον.
Η νέα μεγάλη αφήγηση του χώρου ακόμη αναζητείται.
Το ΠΑΣΟΚ, στις τελευταίες εκλογές, απέμεινε η σκιά του εαυτού του. Με αφορμή τη συζήτηση που -άκομψα- άνοιξε για την διαχείριση των οικονομικών του, ο έλεγχος των οποίων είναι σχεδόν αυτονόητος, αναδύθηκαν στην επιφάνεια σκέψεις και πάθη του παρελθόντος.
«Οι σκέψεις είναι οι σκιές των συναισθημάτων μας, πάντοτε σκοτεινότερες, κενότερες, απλούστερες», έλεγε ο Νίτσε. Η αναμέτρηση του 2007 φαίνεται πως έχει αφήσει ακόμη πολλές σκοτεινές, κενές και απλοϊκές -πολιτικά- σκέψεις. Ακόμη και σήμερα, μετά τις πολλές περί του αντιθέτου αποδείξεις, για ένα κομμάτι των υποστηρικτών του Γιώργου Παπανδρέου, ο Βενιζέλος δεν είναι παρά ο «Ιζνογκούντ» που τα κατάφερε.
Επιστράτευσε μάγους, λυχνάρια, στρατιώτες, χαλιά, μαγικά φίλτρα και άλλα τέτοια σκοτεινά και, τελικά, έγινε «Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη…»
Ή έτσι πιστεύουν, ακόμη, κάποιοι που γαντζώνονται στο όνομα του πρώην πρωθυπουργού για την προσωπική τους επιβίωση.
Δυστυχώς όμως γι αυτούς, δεν είναι παρά ο Βενιζέλος, ο θεματοφύλακας της πολιτικής της Ευρώπης και των μεταρρυθμίσεων.
Είναι ο Βενιζέλος που δέχτηκε να γίνει υπουργός Οικονομικών, τη στιγμή που η θέση αυτή χαρακτηριζόταν από το διεθνή Τύπο, ως η πιο ανεπιθύμητη παγκοσμίως. Σχεδόν λαιμητόμος για κάθε πολιτικό.
Είναι ο Βενιζέλος που δεν δέχτηκε να μπει στην κούρσα της διαδοχής, πριν ολοκληρωθεί το κούρεμα του χρέους, που διεκδίκησε η χώρα και το πέτυχαν ως δίδυμο με τον τότε πρωθυπουργό.
Είναι ο Βενιζέλος που πήρε την ευθύνη της ηγεσίας του κόμματος, όταν η εκλογική συντριβή ήταν προδιαγεγραμμένη.
Είναι ο Βενιζέλος που ανέλαβε προεκλογικά να υπερασπιστεί στην κοινωνία τα έργα και τις ημέρες των κυβερνήσεων Παπανδρέου.
Είναι ο Βενιζέλος που κλήθηκε στην ανώτατη κομματική διαδικασία, στο Συνέδριο, να κάνει τον απολογισμό της τελευταίας κυβερνητικής θητείας. Ο Παπανδρέου δήλωσε «το παρόν», ενώ αυτοί που πήρανε μαζί του όλες τις κρίσιμες αποφάσεις, ειδικά το αμφιλεγόμενο διάστημα πριν την είσοδο της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης, ήταν απόντες.
Και, δυστυχώς, όχι μόνο από το χώρο του συνεδρίου αλλά και από τη γενικότερη προσπάθεια ανασύστασης της παράταξης. Αν δεν βρίσκονται απέναντί της.
Είμαστε πολύ κοντά χρονολογικά στα γεγονότα για να μπορέσουμε να κρίνουμε τους πρωταγωνιστές και διαχειριστές αυτής της μεγάλης κρίσης, οι αποφάσεις των οποίων έχουν ήδη προδιαγράψει το μέλλον της επόμενης γενιάς. Η τραγωδία της Κύπρου απέδειξε ότι τελικά έπραξαν το σωστό.
Σίγουρα δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ που έχει τεράστια χρέη. Πρακτικά, όλα τα κόμματα έχουν σχεδόν χρεοκοπήσει. Κυρίως στη συνείδηση του κόσμου. Είναι τουλάχιστον ηλίθιο, μετά από όλα αυτά, ο Βενιζέλος να αντιμετωπίζεται ως ο «αιώνιος Ιζνογκουντ» και ο Παπανδρέου ως ο «αιώνιος Χαλίφης».
Αν προκύπτει ένα διακύβευμα από την ιστορία, δεν είναι τα άσβεστα πάθη των φανατικών μιας προαιώνιας προσωπικής σύγκρουσης. Αλλά ο τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης.
Ο,τιδήποτε άλλο, μόνο εξευτελίζει -κι άλλο-το πολιτικό σύστημα στα μάτια της κοινής γνώμης.
Η στοχοποίηση είτε του ενός είτε του άλλου, δεν τιμά κανέναν. Και, κυρίως, θίγει όλους αυτούς που πιστεύουν στην ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας να υπάρχει αυτή η παράταξη.
* Η Πέννυ Δαλαμπούρα είναι πτυχιούχος της Ιατρικής και έχει ξεκινήσει την ειδικότητά της στη Δερματολογία. Στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή, της οποίας αποτελεί το νεώτερο μέλος.
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: www.aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου