H ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ λίστα Λαγκάρντ, Του Γιώργου Παπαχρήστου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ που δημοσιεύθηκε η λίστα Λαγκάρντ στο περιοδικό του Βαξεβάνη με απασχόλησε ένα... αριθμητικό πρόβλημα. Πώς γίνεται δηλαδή η λίστα που απέστειλε η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ (φωτογραφία) στον ομόλογό της Γιώργο Παπακωνσταντίνου να έχει 1.991 ονόματα και η λίστα που δημοσίευσε το περιοδικό 2.059; Πρόκειται για μία λίστα την οποία επεξεργάστηκαν διάφορα χέρια που την παρέλαβαν προσθέτοντας, ας πούμε, και κανέναν «φίλο» ή γνωστό; Ή για δύο διαφορετικές λίστες;

ΡΩΤΗΣΑ διάφορους, αλλά μόλις χθες, συνομιλώντας με παράγοντα του Κοινοβουλίου που έχει γνώση του θέματος ως άμεσα εμπλεκόμενος (μετέχει της επιτροπής η οποία το διερευνά), έλαβα απάντηση. Η λίστα που δημοσίευσε το περιοδικό του Βαξεβάνη είναι λίστα «επικοινωνίας» (contact list για τους αγγλομαθείς) - ήτοι συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν τα πρόσωπα τα οποία οι κάτοχοι των λογαριασμών στην τράπεζα HSBC ορίζουν ως εκπροσώπους τους. Σε πολλές περιπτώσεις, φυσικά, κάτοχοι και εκπρόσωποι είναι το ίδιο πρόσωπο, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις δεν ταυτίζονται. Αυτό εξηγεί γιατί αυτή που δημοσιοποιήθηκε έχει 68 ονόματα περισσότερα από την πραγματική λίστα...

Ο ΙΔΙΟΣ παράγων του Κοινοβουλίου μου εξήγησε - ημέρα που βρήκε και αυτός, χθες, που είχαν πάρει «φωτιά τα τόπια» στη Βουλή - ότι η ορίτζιναλ λίστα που έχουν στη διάθεσή τους οι οικονομικοί εισαγγελείς συμπεριλαμβάνει και ποσά, αλλά για να βρει κανείς ποιο ακριβώς είναι το υπόλοιπο κάθε λογαριασμού θα πρέπει να κάνει σειρά λογιστικών πράξεων. Διότι κάθε όνομα συνοδεύεται από μία κίνηση λογαριασμού, με πολλά συν και ανάλογα πλην, όπως φυσικά και μετατροπές συναλλαγματικού χαρακτήρα - καθώς οι καταθέσεις δεν είναι μόνο σε ευρώ και δολάρια αλλά και σε άλλα νομίσματα, ελβετικά φράγκα, στερλίνες κ.λπ.

ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ, αυτό που έλεγε ο Παπακωνσταντίνου, ότι τα ποσά που καταγράφονται στη λίστα είναι «περίπου 1,5 δισ. ευρώ», είναι ακριβές. Ως προς το «περίπου» φυσικά, γιατί με τις ισοτιμίες το ποσό «παίζει»... Με βάση όλα αυτά, εύχομαι ολοψύχως καλά ξεμπερδέματα. Σε όλους...

Υστερία και απειρία της Ζωής...

ΜΕΝΩ στο Κοινοβούλιο, που χθες, όπως προανέφερα, έζησε «μεγάλες» στιγμές - να μας βλέπουν τα Κοινοβούλια της Νότιας Κορέας και της Ταϊβάν και να σκάνε από τη ζήλεια τους - διότι βουλευτές και ακροατές είχαν τη χαρά να δουν την ανατολή ενός κοινοβουλευτικού άστρου, αυτού της Ζωής Κωνσταντοπούλου !

Παρότι φίλοι μου οι γονείς της, δεν αντέχω στον πειρασμό να επισημάνω ότι κάτι πρέπει να κάνει με το ύφος και τον τόνο των τοποθετήσεών της. Και επειδή ο φίλος Νίκος πατέρας της είναι παλαιός κοινοβουλευτικός ανήρ, και 40 χρόνια στην πολιτική, νομίζω ότι θα πρέπει να της επιστήσει την προσοχή: κανείς ποτέ δεν κέρδισε στη Βουλή (και γενικότερα δηλαδή) με την υστερία...

ΚΑΙ ΑΥΤΑ, περί της Ζωής και της συμπεριφοράς της στη Βουλή, δεν τα επισημαίνω μόνο εγώ. Τα επισημαίνουν και οι συνάδελφοί της στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά το απίστευτο μπάχαλο που προκάλεσε με το αίτημα για ονομαστική ψηφοφορία επί της αντισυνταγματικότητας των μέτρων συνομίλησα με έναν εκ των πλέον μετριοπαθών βουλευτών του κόμματος.

- Γιατί το κάνατε όλο αυτό; Πώς είναι δυνατόν να ζητάτε ονομαστική ψηφοφορία και στη συνεχεία να αποχωρείτε;

- Τι με ρωτάς, πού να ξέρω; Εμάς δεν μας ρώτησε κανείς. Νομίζω ότι ήταν μια δική της πρωτοβουλία, η οποία εξελίχθηκε έτσι όπως εξελίχθηκε γιατί είναι νέα βουλευτής, δεν έχει εμπειρία, και προφανώς δεν μπορεί να διαχειριστεί τόσο καίρια θέματα...

- Συγγνώμη, εσείς οι υπόλοιποι γιατί δεν κάνατε κάτι;

- Τι να κάνουμε, δηλαδή; Αν με ρωτάς τη γνώμη μου, θα σου πω ότι σε μια τέτοια περίπτωση επικεντρώνεις το 95% των πυρών σου στην ουσία της συζήτησης, που είναι τα μέτρα και οι επιπτώσεις τους, και αφήνεις ένα 5% για τα παρεμπίπτοντα θέματα, που είναι η αντισυνταγματικότητα, το ένα μόνο άρθρο, το κατεπείγον του νομοσχεδίου. Εμείς κάναμε τα ακριβώς αντίθετα. Τι να πω;

ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ο άνθρωπος, τα έχει χάσει και αυτός...

Εβαλαν μέσα ό,τι βρήκαν πρόχειρο

ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΙΠΟΝ το βασικό θέμα της συζήτησης είναι (ή τέλος πάντων πρέπει να είναι) τα μέτρα, θέλω να συνεισφέρω και εγώ από την πλευρά μου στα διάφορα απίθανα που συμπεριλαμβάνονταν στο πολυνομοσχέδιο. Κατ' αρχάς στο ότι ο κάθε (πικραμένος) υπουργός έχωσε μέσα ό,τι βρήκε πρόχειρο, στη λογική «βρήκαμε παπά, να θάψουμε πεντέξι»!

Το αποτέλεσμα ήταν να απαυδήσουν οι βουλευτές και ειδικά του κυβερνητικού τρικομματικού συνασπισμού, οι οποίοι - το βλέπω να έρχεται - θα ακούν μέτρα στο εξής και θα τρέχουν. Τουλάχιστον αυτό έλεγαν στο περιστύλιο και δεν έχω λόγους να μην τους πιστέψω...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, δάκρυσα από συγκίνηση ακούγοντας τους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης, και ειδικά της αξιωματικής (του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή) να υπερασπίζονται με τόσο πάθος το (απίθανα συντεχνιακό) αίτημα των υπαλλήλων της Βουλής να εξαιρεθούν από τα όσα αφορούν τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους.

Συγχαρητήρια σε όλους...

Σώθηκαν οι Μεσσήνιοι του πολιτισμού!

ΤΑ ΙΔΙΑ συγχαρητήρια οφείλω να απευθύνω σε ΕΚΕΙΝΟΝ που είχε την πρωτοβουλία να εξαιρεθούν της πιθανής απόλυσης εργαζόμενοι στο υπουργείο Πολιτισμού, σε αντίθεση με ό,τι θα συμβεί με υπαλλήλους σε όλο τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα οι οποίοι προσλήφθηκαν εκτός ΑΣΕΠ!

ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ αυτοί είχαν προσληφθεί τις ένδοξες ημέρες της καραμανλικής Δεξιάς από παράθυρα, πόρτες, φεγγίτες, χαραμάδες - από παντού. Τότε που «νόμος ήταν το δίκιο του Προκόπη» - αν θυμάστε!

ΟΜΩΣ ΕΓΩ θέλω να επανέλθω στην εξαίρεση του υπουργείου Πολιτισμού: είναι ακριβές ότι η εξαίρεση αυτή έχει να κάνει με το πλήθος των... μεσσήνιων φίλων, που είχαν προσληφθεί στο υπουργείο την περίοδο που μεσουρανούσε εκεί ο σημερινός Πρωθυπουργός Αντώνης;

ΔΙΟΤΙ ΟΤΑΝ ρώτησα σχετικά μου απάντησαν: «Μα τι θέλεις; Να απογυμνωθεί το Μουσείο της Ακρόπολης; Ολοι αυτοί, Μεσσήνιοι την καταγωγή, επί υπουργίας του προέδρου έχουν διοριστεί».

Να μετακινηθούν από άλλα υπουργεία υπεράριθμοι το σκέφθηκε κανείς;

Πηγή δημοσίευσης : www.tanea.gr