Κανείς μας δεν είναι αλάνθαστος. Και στα 45 χρόνια της πορείας του στο
ελληνικό τραγούδι, ο Γιώργος Νταλάρας έχει κάνει δυστυχώς πολλά λάθη…
Και στην Ελλάδα, τα σφάλματα είναι ασυγχώρητα… Ποιο είναι όμως το σοβαρότερο λάθος; Διαβάζοντας τον τελευταίο καιρό διάφορα σχόλια, επώνυμα, ανώνυμα και ψευδώνυμα τόσο στο διαδίκτυο, όσο και στον έντυπο τύπο, διαπιστώνω μετά λύπης μου, πως το φαινόμενοτου περίφημου «αντινταλαρισμού», που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται και πάλι σε έξαρση… Με αφορμή την αναβολή κάποιων συναυλιών στην Τουρκία, αλλά και δηλώσεων του Γιώργου Νταλάρα σε συνέντευξή του σε κυπριακό περιοδικό, έσπευσαν και πάλι οι γνωστοί, άγνωστοι «Μαραθωνοδρόμοι του αντινταλαρισμού», καλλιτέχνες και «καλλιτέχνες», να βγάλουν τη χολή τους…
Στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου ήταν προγραμματισμένες να γίνουν στη Σμύρνη και στην Κωνσταντινούπολη δυο συναυλίες του Γιώργου Νταλάρα με τον σπουδαίο Τούρκο αγωνιστή, συνθέτη και τραγουδιστή Ζυλφί Λιβανελί. Τα πληκτρολόγια και οι κονδυλοφόροι με τα πατριωτικά μελάνια πήραν και πάλι φωτιά… «Πώς είναι δυνατόν, να τραγουδά στην Τουρκία, φέτος που συμπληρώνονται 90 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή;» και άλλα παρόμοια… Λες και αν συμπληρώνονταν 89 ή 91 χρόνια δεν θα τους πείραζε…
Άραγε, μόνο ο Γιώργος Νταλάρας δίνει συναυλίες στην Τουρκία ή συνεργάζεται με καλλιτέχνες από την γείτονα χώρα; Φέτος παρακολούθησα δυο φορές (στη Σύρο και στη Θεσσαλονίκη) την εξαιρετική παράσταση «Σμυρνέικο μινόρε» με την μοναδική Γλυκερία, την Αρετή Κετιμέ και τη συμπαθέστατη Τουρκάλα τραγουδίστρια Dilek Koc, που τραγούδησε τόσο στη γλώσσα της, όσο και ελληνικά… Οι παραστάσεις αυτές ήταν αφιερωμένες στα 90 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή. Πουθενά δεν διάβασα όμως παρόμοια σχόλια… Προσοχή! Για να μην παρεξηγηθώ… Δε λέω πως έπρεπε να γράψουν και για τη Γλυκερία… Απλά αναρωτιέμαι, γιατί μόνο ο Νταλάρας;
Επίσης, όταν στις 15 Μαΐου του 2010, ο δήμαρχος της Σμύρνης, έδωσε το όνομα της Χαρούλας Αλεξίου σε μια λεωφόρο της πόλης «Ηaris Αleksiou Dostluk Caddesi» (Λεωφόρος Φιλίας), τιμώντας την καταγωγή της και την προσφορά της στην τέχνη, εκεί έσπευσαν όλα τα μέσα να προβάλλουν το γεγονός, σαν σύμβολο συμφιλίωσης μεταξύ των λαών κλπ… Και πολύ καλά κάνανε… Για να μην αναφερθώ στις δεκάδες συνεργασίες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων καλλιτεχνών, που έγιναν κατά καιρούς και δεν «άνοιξε μύτη». Με τον Λιβανελί δεν τραγούδησε και ο Μίκης Θεοδωράκης; Με τον Λιβανελί δεν τραγούδησε και έκανε δυο φορές μάλιστα δίσκο και η Μαρία Φαραντούρη (το 1982 και το 2005); Άκουσε ή διάβασε κανείς τίποτα;
Στον αντίποδα, ο γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός και μέλος του www.dalaras.com/forum Σιδερής Πρίντεζης, έγραψε πολύ ορθά κατ ’εμέ:
«Με την ίδια λογική να καταδικάσουμε και το "Μες στου Βοσπόρου τα στενά" που υπήρχε μέσα στη "Μικρά Ασία", 50 χρόνια μετά την καταστροφή και να καταδικάσουμε και τη Γλυκερία που τραγουδά φέτος με τη Dilek Koc, 90 χρόνια μετά την καταστροφή.
Μας ενοχλεί δηλαδή που ένας Έλληνας καλλιτέχνης πάει και τραγουδά ΕΛΛΗΝΙΚΑ στους τόπους απ' όπου πριν χρόνια εκδιώχθηκε η γλώσσα αυτή και μας ενοχλεί λιγότερο που στο δικό μας τόπο ξανακούγεται έντονα μια γλώσσα που είχε εγκατασταθεί με τη βία για 400 χρόνια και συνεχίζουμε να γιορτάζουμε ως εθνική επέτειο την επανάσταση για την απαλλαγή μας από αυτήν. Δεν έχω πρόβλημα με τα τούρκικα σήριαλ (κάποια από αυτά είναι αξιοπρεπέστατες παραγωγές), αλλά εκνευρίζομαι με την "ομαδική παράκρουση" που οφείλεται σε μειωμένη παιδεία. Παλιότερα είχαμε τα βραζιλιάνικα, μετά τα reality, τώρα τα τούρκικα. Αλήθεια, γιατί αυτούς τους μαύρους μήνες και των 2 επετείων τα ιδιωτικά κανάλια παίζουν τούρκικα σήριαλ και πολλά τηλεπεριοδικά συνεχίζουν να τα μοιράζουν σε dvd; Για promotion των συναυλιών;»
Λίγο καιρό μετά, οι συναυλίες στην Τουρκία αναβλήθηκαν… Άντε και πάλι τα ίδια… «Δεν δόθηκε βίζα» είπαν… Μα δεν είπε κανείς πως ακυρώθηκαν… Αναβλήθηκαν έλεγε η επίσημη ανακοίνωση:
«Η Επιτροπή των Special Olympics Τουρκίας αναγγέλλει την αλλαγή των ημερομηνιών των συναυλιών του Γιώργου Νταλάρα και του Zulfu Livaneli. Οι συναυλίες με τίτλο "Serenade to the Aegean" που θα δοθούν από τους κυρίους Γιώργο Νταλάρα και Zulfu Livaneli για τους σκοπούς της Επιτροπής των Special Olympics Τουρκίας, στην Σμύρνη και στην Κωνσταντινούπολη στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου, αναβάλλονται.
Καθώς το Τουρκικό κοινό πενθεί για τις τραγικές απώλειες δεκάδων ατόμων του προσωπικού ασφαλείας σε διαδοχικά ατυχήματα και συγκρούσεις με τρομοκρατικές οργανώσεις τις τελευταίες ημέρες, η Επιτροπή Special Olympics Τουρκίας και οι καλλιτέχνες αποφάσισαν να αναβάλλουν τις συναυλίες. Οι νέες ημερομηνίες θα ανακοινωθούν σύντομα».
Σε ποια γλώσσα δηλαδή έπρεπε να γραφτεί για να γίνει κατανοητό πως θα ανακοινωθούν νέες ημερομηνίες; Γιατί τότε δηλαδή θα δώσουν βίζα στον Νταλάρα και τώρα δεν δίνουν;
Δεν είδα κανέναν δημοσιογράφο ή τηλεοπτικό κανάλι, πέρα από τις αναφορές στην ΕΤ-3, στο www.ogdoo.gr, στο www.dalaras.com/forum, σε κάποιες σελίδες στο facebook ή σε κάποια τοπικά blogs της Νάουσας, να ασχολείται με τις καλές ειδήσεις… Να αναφέρονται δηλαδή, στις δυο μεγάλες συναυλίες που έγιναν από τον Νταλάρα και την Ελένη Τσαλιγοπούλου στο ασφυκτικά γεμάτο δημοτικό θέατρο της πόλης στις 5 & 6 Σεπτεμβρίου για τον Απόστολο Καλδάρα και τα 90 χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής. Δεν είδα κανέναν, πέρα από τις παραπάνω διαδικτυακές σελίδες, να αναφέρεται στην απόλυτη επιτυχία των συναυλιών του τραγουδιστή, στο Ισραήλ στις 22, 23 & 24 Αυγούστου, στη Βηρυτό στις 15 Σεπτεμβρίου και στην Κύπρο στις 18 & 19 του ίδιου μήνα. Όταν τον περασμένο Νοέμβρη ο Γιώργος Νταλάρας τραγούδησε στη Βιέννη τα ποιήματα του Καβάφη με τη μελοποίηση του Αλέξανδρου Καρόζα, δεν άκουσα πουθενά τίποτα, εκτός από μια αναφορά στο «Mega». Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να γράψει δυο λόγια, όταν στις 8 Σεπτεμβρίου η Τουρκική ραδιοφωνία και τηλεόραση (TRT) διοργάνωσε στο Σαράγεβο μια συμφωνική συναυλία με γνωστούς τραγουδιστές από 12 βαλκανικές χώρες, με σκοπό την προώθηση της πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ των Βαλκανικών χωρών, την τεχνική συνεργασία μεταξύ των δημόσιων περιφερειακών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών και τη βελτίωση των σχέσεων καλής γειτονίας στα Βαλκάνια. Μια εκδήλωση στην οποία η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από τον Γιώργο Νταλάρα.
Αυτοί οι ξένοι τελικά πρέπει να είναι πολύ αγαθιάρηδες, σε σχέση με τους μάγκες τους Έλληνες που τα ξέρουν όλα… Ξέρουν για χρήματα που απέκτησε από τις συναυλίες για την Κύπρο, ξέρουν το ένα, ξέρουν το άλλο, αλλά κανείς δεν βγαίνει επιτέλους επώνυμα, υπεύθυνα και με στοιχεία να μας πει τι διάολο ξέρει… Ας βγουν επιτέλους να τα πουν για να μάθουμε κι εμείς οι αδαείς και να τελειώνει αυτή η ιστορία…
Είναι λυπηρό να βλέπω ανθρώπους νεαρής ηλικίας, πολέμιους του Νταλάρα, χωρίς καμιά γνώση της διαδρομής του και της ιστορίας του, να παρασύρονται από κακοήθειες και συμφέροντα, επιβεβαιώνοντας για μιαν ακόμη φορά το «λέγε, λέγε, κάτι θα μείνει…» Κι όταν τους ρωτάω, από πού ξέρουν όλα αυτά που ισχυρίζονται, η απάντηση είναι μία και μοναδική: «Άκουσα που το έλεγε ο… τάδε…» Εγκυρότατη πηγή ασφαλώς αυτός ο «τάδε»… Αν έχουν παρασυρθεί λοιπόν και ενδιαφέρονται να μάθουν την αλήθεια, υπάρχει τρόπος… Κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε εμείς, μέσα από αυτή την καταγραφή και την παράθεση των αδιάσειστων ντοκουμέντων.
Με αφορμή μια πρόσφατη συνέντευξη του τραγουδιστή στο Down Town Κύπρου, όπου δήλωσε πως αισθάνεται ενοχές για τα χρήματα που απέκτησε τραγουδώντας, βγήκαν και πάλι τα «μαχαίρια» από «αγγέλους» και «διαβόλους»… Ανοιχτές και κλειστές επιστολές, προτάσεις, κρίσεις, επικρίσεις και άλλα παρεμφερή… Στην αντίπερα όχθη, το μέλος του www.dalaras.com/forum Θοδωρής Χαϊκάλης, μέσα σε πέντε μόνο σειρές, λέει πολλά:
«Αν (ο Νταλάρας) τα έπαιζε όλα στα καζίνα και στα χαρτιά, ζητιάνευε τραγούδια για ένα κομμάτι ψωμί, είχε κάψει το συκώτι από το ποτό και τα πνευμόνια από τα τσιγάρα, είχε 5 γυναίκες και 10 εξώγαμα θα ήταν "το παιδί του λαού", ο "τίμιος λαϊκός τραγουδιστής" και "η αυθεντική φωνή". Όπως είναι τώρα κάποιοι, που χαίρουν αναγνώρισης μεγαλύτερης του Νταλάρα αν και έχουν προσφέρει το 5% του έργου που πρόσφερε ο Νταλάρας».
Είδα πολλoύς να δηλώνουν διάφορα τον τελευταίο καιρό… Δημιουργοί που δεν τους έχει πει τραγούδια ή περισσότερα από αυτά που ενδεχομένως θα ήθελαν να τους πει, μουσικοί που κάνουν «κρα», που λέμε λαϊκά, για να παίξουν στην ορχήστρα του, αλλά και δημοσιογραφίσκοι που θα ήθελαν πολύ μια συνέντευξη ή μια εμφάνιση στην εκπομπή τους… Τι λέει η ιστορία; Πως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, που ενώ στο παρελθόν κάποιοι υπήρξαν σημαιοφόροι του «αντινταλαρισμού», όταν κλήθηκαν στη συνέχεια να συνεργαστούν μαζί του, άλλαξαν τελείως ρότα… Αναφέρονται κάποιοι στη συμμετοχή της Άννας Νταλάρα στην προηγούμενη κυβέρνηση… Δεν είδα κανέναν όμως τόσα χρόνια να αναφέρεται με τόσο θέρμη σε παλαιότερη συμμετοχή της μεγάλης μας τραγουδίστριας Μαρίας Φαραντούρη στη βουλή και στη συζυγική της σχέση με τον επί σειρά ετών βουλευτή και υπουργό του ΠΑ.ΣΟ.Κ κ. Τηλέμαχο Χυτήρη… Ή ακόμα στη συμμετοχή του Θάνου Μικρούτσικου στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου…
Κανείς δεν είναι αλάνθαστος… Κι ο Γιώργος Νταλάρας έχει κάνει δυστυχώς πολλά λάθη… Ξέρετε ποιο, νομίζω πως είναι το πιο σοβαρό; Που δεν έλαβε ποτέ και δεν επεδίωξε να λάβει εκείνη την περιβόητη και μεγάλη αποζημίωση των 15.000.000 δραχμών (ακόμα είχαμε δραχμές τότε), που του επιδίκασε το δικαστήριο, για ηθική σε βάρος του βλάβη, στην υπόθεση με τον Τζίμη Πανούση… Χρήματα που θα πήγαιναν στο ταμείο εγκλωβισμένων της Κύπρου.
Έχει κάνει κι άλλα πολλά λάθη… Και στην Ελλάδα δεν συγχωρούνται τέτοιου είδους λάθη. Με τη βοήθεια της φίλης Ελένης Κωστελέτου κυρίως, του Αποστόλη Γιαννακίδη και των φίλων από την ανεπίσημη ιστοσελίδα του τραγουδιστή www.dalaras.com/forum, παραθέτω μια «λίστα λαθών», που προέκυψαν από τις εμφανίσεις του για διάφορους φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η λίστα αυτή βεβαίως είναι ένα μικρό δείγμα. Σίγουρα οι εκδηλώσεις είναι πολύ περισσότερες. Να σημειώσουμε πως δεν καταγράφονται οι αμιγώς πολιτικές συναυλίες, αλλά ούτε κι αυτές που δόθηκαν για να τιμηθεί κάποιος συνθέτης ή τραγουδιστής. Παράλληλα, παραθέτουμε και μια σειρά σχετικών δημοσιευμάτων, που είναι διαθέσιμη στο photo gallery.
-Μια συναυλία για την Κύπρο στο γήπεδο του Παναθηναϊκού με τη συμμετοχή των Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Μαρκόπουλου, Λοϊζου, Σαββόπουλου, Νταλάρα, Ξυλούρη, Καλογιάννη, Μαρίζας Κωχ, Χαλκιά, Γαργανουράκη, Λιζέτας Νικολάου, Μερκούρη, Κατράκη, Κούρκουλου και άλλων. Πραγματοποιήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1974
-Δύο μεγάλες συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη -τον Οκτώβριο του 1974- στο στάδιο Καραϊσκάκη, τα έσοδα των οποίων δόθηκαν στον Πρόεδρο Μακάριο για την Κύπρο.
-Συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη για την Κύπρο (24-9-1976) στο Παναθηναϊκό Στάδιο με την διοργάνωση του περιοδικού «Ταχυδρόμος». Ο Νταλάρας πήρε μέρος ως έκτακτη συμμετοχή μαζί με τους Γρ.Μπιθικώτση, Μ.Φαραντούρη, Α.Καλογιάννη, Γ.Ζωγράφο, Π. Πανδή, Β.Παπακωνσταντίνου, Χ.Αλεξίου, Α.Βίσση, Μ.Μητσιά.
-Οι προσωπικές αμοιβές του Νταλάρα των συναυλιών που δόθηκαν στον Κοκκινόβραχο της Νίκαιας (αργότερα ονομάστηκε Κατράκειο) προσφέρονταν για το χτίσιμο του νέου θεάτρου.
-Μέρος των εσόδων των συναυλιών στο Παλαί ντε Σπορ Θεσσαλονίκης- σε συνεργασία με τον σύλλογο εργαζομένων στο Παλαί- διδόταν για την ενίσχυση ενός ακριτικού χωριού της Βόρειας Ελλάδας. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν, είχαν υιοθετήσει το χωριό αυτό.
-Τα έσοδα της δεύτερης μεγάλης συναυλίας στο Ολυμπιακό Στάδιο (3-10-1983) δόθηκαν σε υποτροφίες φοιτητών και σε άλλες οργανώσεις.
-Έσοδα από την περιοδεία του 1986 στην Γερμανία δόθηκαν για το χτίσιμο σχολείου στην Στουτγκάρδη.
-Η συναυλία με τον Σταύρο Ξαρχακο στο Παλλάς (1988) σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, έγινε για την εταιρία προστασίας σπαστικών παιδιών.
-Οι δυο συναυλίες με το «Άξιον εστί» στο Ηρώδειο (9-1988) δόθηκαν για την ανέγερση του Μουσείου Ακροπόλεως.
-Το καλοκαίρι του 1990 δόθηκε συναυλία στο γήπεδο Ερμούπολης, για την αποκατάσταση του ιστορικού θεάτρου «Απόλλων» στην Ερμούπολη.
-Τον Ιούλιο του 1991 ξεκίνησαν οι μεγάλες συναυλίες για την Κύπρο. Εκδόθηκαν και οι δίσκοι ''Ες γην εναλίαν
19 Ιουλίου 1991, Λεμεσός
21 Ιουλίου 1991, Λάρνακα
-Συναυλία στο γήπεδο του Απόλλωνα Καλαμαριάς στις 21-8-1991 (τα έσοδα δόθηκαν για την συντήρηση σχολείων).
-Στο Στάδιο Ειρήνης και φιλίας (13-4-1992) για την Κύπρο, σε συνεργασία με την ΤΕΔΚΝΑ (Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής) (Συμμετοχή της Δ.Γαλάνη, Ελ.Αρβανιτάκη, Μ.Τόκα, Χρ. Σίκκη, Χ. και Π.Κατσιμίχα) .
-Στο Webley του Λονδίνου (27-6-1992) για την Κύπρο. Συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι Μ.Μερκούρη, Ζ.Μουστακί και η Β.Ρεντργκρέιβ
-Στο Παλαί ντε Κογκρέ - Παρίσι (1-1993) για την Κύπρο. Σκηνοθεσία Κώστα Γαβρά.
-Στο Μόντρεαλ του Καναδά 1 & 2 Οκτωβρίου 1993 προς υποστήριξη της έδρας Νεοελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου Macgill και του κέντρου Ελληνικών Σπουδών Dawson και Concordia. Για τον ίδιο σκοπό έγιναν κι άλλες συναυλίες στη Λατινική Αμερική το 1996.
-Η μεγάλη συναυλία για την Κύπρο στη Νέα Υόρκη (9-4-1994).
-Στο Ηρώδειο (20,21 Ιουλίου 1994) για την Κύπρο.
-Στο Ο.Α.Κ.Α για την Μελίνα και το Μουσείο της Ακρόπολης (16-9-1994). (Συμμετείχαν και οι Αλεξίου, Γαλάνη, Ξαρχάκος, Λαζόπουλος, Μούσχουρη).
-Στο Γιοχάνεσμπουργκ (11-1994) για τους σκοπούς του Ιδρύματος Μαντέλα.
-Συναυλία στο Βελιγράδι (29-6-1995) τα έσοδα της οποίας δόθηκαν για τα ορφανά των Σέρβων της Βοσνίας
-Στις πόλεις Κοζάνη, Γρεβενά και Αίγιο, για τους σεισμοπαθείς σε αυτές τις περιοχές (9-1995).
-Στη Γεωργία (10-1995) για τους Έλληνες της περιοχής.
-Στο Μέγαρο με Σταύρο Ξαρχάκο, οι αμοιβές των οποίων διατέθηκαν υπέρ του ταμείου στήριξης καλλιτεχνών άσματος και χορού (29-1-1996).
-Στην Οδησσό (3-1996)
Στο Παλαί ντε Κογκρέ - Παρίσι για Κύπρο (31-5-1996). Σκηνοθεσία Κ.Γαβρά.
-Στην Ίμβρο (13-8-1996)
-Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας για σχολείο στην Τήλο, σε συνεργασία με τον σταθμό ΣΚΑΙ, στις 22-12-1996. (Το σχολείο στην ακριτική Τήλο εγκαινιάστηκε στις 23-11-1997).
-Η αμοιβή του Γ.Νταλάρα από την τελευταία παράσταση με το έργο του Σταύρου Κουγιουμτζή ''Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων'' στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, δόθηκε υπέρ του ταμείου στήριξης καλλιτεχνών άσματος και χορού (6-1997).
-Συναυλία στο Παραλίμνι (24-8-1997).Ένας χρόνος μνήμης του Τ.Ισαάκ και Σ.Σολωμού. Συμμετείχαν ο Αλκ.Ιωαννίδης, ο Μ.Τόκας και άλλοι.
-Συναυλία στη Ν.Υόρκη για τους σκοπούς του Memorial Sloan αντικαρκινικού (9-1997). Με την συμμετοχή κι άλλων καλλιτεχνών. Είχαν προηγηθεί κι άλλες προσωπικές συναυλίες του Νταλάρα, για τον ίδιο σκοπό, στη Νέα Υόρκη.
-Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας για την Ίμβρο(4-1998). Εγκαίνια του Πνευματικού Κέντρου Ιμβρίων, ένα χρόνο αργότερα.
-Στο Μέγαρο με τους «Ίασις» για το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (10-6-1998).
-Συναυλία για το θέμα των ανέργων της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης Περάματος που οργανώθηκε από τον -τότε- πρόεδρο του ΣΥΝ Ν.Κωνσταντόπουλο. Συμμετείχαν και οι Αctive Member.
-Στην Πραιτώρια με τον Μίκη Θεοδωράκη και το «Άξιον εστί» για τους σκοπούς του Ιδρύματος Μαντέλα (11-1998).
-Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με ορχήστρα Ossipov της Ρωσίας για το Ταμείο Υποτροφιών του Κολλεγίου Αθηνών (3 και 4 Μαΐου 1999). Για τον ίδιο σκοπό δόθηκε συναυλία αργότερα και στο Λονδίνο.
-Συναυλία στην Ξάνθη υπέρ των σεισμοπαθών στη Νικομήδεια της Τουρκίας (30-8-1999). Συμμετείχε ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας.
-Συναυλία το Περιστέρι για τους σεισμοπαθείς τον Μάρτιο του 2001.
-Συναυλία στο Ηρώδειο (9-2000) για το Μουσείο Ακροπόλεως.
-Συναυλία στο Αργυρόκαστρο (16-6-2001) για τους κατοίκους της περιοχής.
-Συναυλία στη Σίβηρη της Χαλκιδικής για την συντήρηση του θεάτρου και καλύτερες υποδομές (7-2001).
-Στο Κατράκειο για τα παιδιά του Χατζηκυριάκειου ορφανοτροφείου (11-9-2001). Εξαιτίας του σκοπού δεν αναβλήθηκε η συναυλία αφού εκείνη τη μέρα είχε γίνει η τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη. Δυστυχώς αυτό δεν μπόρεσαν να το κατανοήσουν κάποιοι ισχυροί ομογενείς μας.
-Στο Ηρώδειο με την Emma Shapplin για τους πρόσφυγες (9-2001). Η παράδοση της επιταγής των 80.000.000 δρχ. έγινε στις 24-10-2001.
-Στο Μέγαρο Θεσσαλονίκης για το σωματείο «Στοργή» (καρκινοπαθή παιδιά) τον Γενάρη του 2002.
-Συναυλία για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα (14-6-2002) στο Κατράκειο θέατρο (συμμετοχή και των Δ.Μπάση, Γ.Ανδρεάτου και Γλυκερίας) σε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
-Τρεις συναυλίες στη Σύρο τον Σεπτέμβρη του 2002 καθώς και ο δίσκος «Αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη» τα έσοδα των οποίων διατέθηκαν για την συντήρηση του θεάτρου Απόλλων.
-London Palladium - Συναυλία για την Κύπρο (1-11-2002) - Συμμετοχή της Deborah Myers.
-Δυο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Θεσ/νίκης με τη Μαρινέλλα για τους σκοπούς της ΕΛΕΠΑΠ (12-2-2003).
-Συναυλία στο Μαϊάμι με την Μαρινέλλα για ένα γηροκομείο, με πρωτοβουλία της ελληνικής κοινότητας (3-2003).
-Συναυλία αφιέρωμα στη Μικρά Ασία στο Ηρώδειο για την αποκατάσταση της Αγια- Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη με την συνεργασία της Unesco (21-6-2003), με συμμετοχή της Γλυκερίας, της Αρετής Κετιμέ και της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας.
-Συναυλία στον Λυκαβηττό με τη Μαρινέλλα (17-9-2003) υπέρ σωματείου MDA Hellas.
-Δυο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη για το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (9 & 10-6-2004).
-Συναυλία στο Θέατρο Βράχων (18-7-2004) με τη Γλυκερία και την Εστουδιαντίνα για τα άτομα με ψυχικές ανάγκες.
-Συμμετοχή στη συναυλία αγάπης (21-1-2005) στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ OAKA για τους πληγέντες του τσουνάμι της ΝΑ Ασίας.
-Δυο συναυλίες στο Ηρώδειο με την Dulce Pontes για τους σκοπούς του σωματείου ΕΛΠΙΔΑ (31 Μαΐου & 1 Ιουνίου 2005).
-Δυο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (10 & 11 Νοεμβρίου 2005) με έργα Μίκη Θεοδωράκη για το σωματείο ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ καθώς και η κυκλοφορία του cd με τα έργα «Ρωμιοσύνη» και «Άξιον εστί» που πήγαν για τον ίδιο σκοπό.
-Δυο συναυλίες στο Κολλέγιο Αθηνών με έργα Μίκη Θεοδωράκη για το Ταμείο Υποτροφιών (21 & 22 Μαρτίου 2006).
-Συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Θεσ/νίκης με Dulce Pontes, Στέφανο Κορκολή και Μιχάλη Τζουγανάκη για την ΕΛΕΠΑΠ (13-6-2006).
-Συμμετοχή στη συναυλία του Αντώνη Μιτζέλου στην Κύπρο (11-11-2006).
-Δύο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για τους σκοπούς της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (29 & 30-1-2007).
-Συναυλία στο Πελένδρι της Κύπρου στις 20/6/2008 τα έσοδα της οποίας δόθηκαν για την αναδάσωση των καμένων περιοχών από την μεγάλη πυρκαγιά του 2007 στην ευρύτερη περιοχή.
-Οι συναυλίες-αφιερώματα στο Σταύρο Κουγιουμτζή που έγιναν στο Ηρώδειο στις 17 & 18 Σεπτεμβρίου 2008, έγιναν για τους σκοπούς του συλλόγου "Μαζί για το παιδί". Και στη συναυλία που διοργάνωσε ο Δήμος Καλαμαριάς για τον Σταύρο Κουγιουμτζή, στις 5 Σεπτεμβρίου 2008, ο Νταλάρας συμμετείχε χωρίς αμοιβή.
-Συναυλία με τα ποιήματα της Ελένης Αρβελέρ με τίτλο "Απόκρυφη Ιστορία" (16-11-08 στο ΜΜΑ) για την Παγκόσμια ημέρα για τον διαβήτη.
-Δυο συναυλίες στο Παλλάς, (15 & 16 Δεκεμβρίου 2008) για τους σκοπούς του ιδρύματος «Θώραξ» και την ενίσχυση της εκστρατείας πρόληψης του καπνίσματος σε παιδιά και εφήβους.
-Συναυλία με Π. Θαλασσινό και Μπ. Στόκα στο Θέατρο Πέτρας (16- 9-2009) για την ενίσχυση προσφύγων. Η παράδοση της επιταγής των 40.000 euro έγινε στις 12-11-2009.
-Συναυλία στη Νέα Υόρκη τον Νοέμβριο του 2010 για το ελληνικό σχολείο της περιοχής.
-Συναυλία στο Φεστιβάλ ΕΔΟΝ στην Κύπρο για θέματα που αφορούν στους νέους (7-7-2011). Παράδοση επιταγής 5000 euro.
-Συναυλία στο Βεάκειο Θέατρο (12-7-2011) για το ΚΕΘΕΑ-Νόστος
-Συναυλίες στην Κύπρο (σε διάστημα δεκαετίας περίπου) για συλλόγους υπέρ των ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο και υπέρ των εγκλωβισμένων της Καρπασίας.
Σε συνέχεια όλων αυτών στην ανεπίσημη ιστοσελίδα των φίλων του τραγουδιστή, η Ελένη Κωστελέτου πολύ εύστοχα σημειώνει:
«Οι άνθρωποι που συνεργάστηκαν με τον Γ.Νταλάρα για την πραγματοποίηση των εκδηλώσεων, αισθάνθηκαν την ανάγκη να τον τιμήσουν. Και υπάρχουν τα ντοκουμέντα των βραβεύσεων. Αν και δεν επεδίωξε ο ίδιος τις τιμές, ήταν η αγάπη και το αίσθημα ευγνωμοσύνης που οδηγούσε στην συγκεκριμένη κατεύθυνση. Δεν γνωρίζω, κύριοι της σάτιρας και του σύγχρονου εξυπνακισμού, πολλούς να τιμούν και να σέβονται έναν άνθρωπο για την προσφορά του, επειδή τους ''έκλεψε''. Και μιλάμε για ανθρώπους από την επίσημη Κυπριακή Πολιτεία, τα όργανα του Ο.Η.Ε, μέχρι τους αντιστασιακούς της Χίου και το κάθε είδους σωματείο».
Στο βιογραφικό του τραγουδιστή, όπως καταγράφηκε από τους Αποστόλη Γιαννακίδη και Θοδωρή Χαϊκάλη στη Wikipedia, αναγράφεται ένα μέρος από τις διακρίσεις που απονεμήθηκαν στον τραγουδιστή. Όσοι τον βράβευσαν, κάτι περισσότερο θα ήξεραν μάλλον, από τα blogs και τους κατά καιρούς επικριτές του…
-Με πρωτοβουλία του ίδιου, οργανώθηκε η μεγαλύτερη συναυλία για το Κυπριακό το 1994 στο Brendan Byrne Arena του Νιου Τζέρσεϊ. Μετά την επική συναυλία, ο Γιώργος Νταλάρας βρέθηκε στην Ουάσινγκτον για να παραλάβει από τον γερουσιαστή Έντουαρντ Κέννεντυ μία από τις πιο έγκυρες και τιμητικές διακρίσεις, το Διεθvές Βραβείo "Kennedy" σε αναγνώριση του ανθρωπιστικού του έργου. Το βραβείο έφερε τον τίτλο: "Μη ρωτάς τι κάνει η πατρίδα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου"
-Τον Ιούλιο του 1993 έγινε η αναγόρευση του Νταλάρα σε επίτιμο δημότη όλων των μεγάλων πόλεων του νησιού. Ξεχωριστή αναφορά από όλες τις αναγορεύσεις επιβάλλεται να γίνει στην τελετή που έγινε στις 25-4-1999 στα γραφεία του Δήμου Αμμοχώστου στη Λεμεσό , όπου ο Γιώργος Νταλάρας αναγορεύθηκε σε επίτιμο δημότη της Αμμοχώστου και του απονεμήθηκε το σπασμένο κλειδί, σύμβολο της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής της πόλης της Αμμοχώστου, καθώς και τιμητικό δίπλωμα, ως δείγμα αναγνώρισης κι εκτίμησης της συνεχούς και ανιδιοτελούς προσφοράς του στον αγώνα της Κύπρου.
-Σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο «Σπίτι της Κύπρου» στην Αθήνα στις 2 Ιουνίου του 1998, ο Γιώργος Νταλάρας ανακηρύχθηκε επίτιμος πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, παραλαμβάνοντας και το κυπριακό διαβατήριο, ως αναγνώριση της συνεισφοράς του στην επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Στην τελετή παραβρέθηκε ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος, ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Λυκούργος Κάππας, ο πρέσβης της Κύπρου στην Αθήνα κ. Χριστόδουλος Πασιαρδής, ο Μάριος Τόκας, ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης και άλλοι πολλοί φίλοι του. Με την εκδήλωση αυτή ολοκληρώθηκαν και οι εκδηλώσεις για τα δεκάχρονα του «Σπιτιού της Κύπρου». Έτσι με την ευκαιρία αυτή ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου επέδωσε το μετάλλιο των δέκα χρόνων του «Σπιτιού της Κύπρου» στον -Κύπριο πλέον- τραγουδιστή.
-Τον Αύγουστο του 1998 το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού τίμησε την καλλιτεχνική και κοινωνική προσφορά του Γιώργου Νταλάρα σε μια ξεχωριστή εκδήλωση στην Ολυμπία με την παρουσία προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο. "Η λέξη γενναιοδωρία είναι αυτή που χαρακτηρίζει τον Γιώργο και με τα δύο συνθετικά της. Ο Γιώργος είναι γενναίος και το τραγούδι του είναι δώρο στον πολιτισμό". Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Κώστα Γαβρά.
-Στις 9 Ιουνίου 2001 στη Νέα Υόρκη, του απονεμήθηκε το 11o Βραβείο Ελευθερίας από τον Παγκύπριο Σύνδεσμο σε μια εκδήλωση εκτίμησης για την προσφορά του καλλιτέχνη στον αγώνα για το κυπριακό.
-Στις 8 Οκτωβρίου 2001 στο αμφιθέατρο της ΑΤΗΚ στη Λευκωσία, η ΑΤΗΚ τίμησε τον Γιώργο Νταλάρα για την προσφορά του στην Κύπρο και στον Ελληνικό Πολιτισμό. Ο Γενικός Διευθυντής της ΑΤΗΚ παρέδωσε στον καλλιτέχνη ένα μοναδικό γλυπτό, το οποίο κατασκευάστηκε ειδικά γι’ αυτόν.
Κατά καιρούς έχει τιμηθεί με αρκετές ακόμα διακρίσεις. Ορισμένες τιμές που του έχουν γίνει είναι:
Βραβείο Έλληνα Πατριώτη Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης, Βραβείο «Μπελογιάννης», Βραβείο Υπουργείου Πολιτισμού Γιουγκοσλαβίας, Βραβείο Δήμου Βελιγραδίου (στην διάρκεια των βομβαρδισμών), Βραβείο Κυπριακής Πρεσβείας, Βραβείο από ΤΕΔΚΝΑ (Τοπική Ένωση Δήμων και κοινοτήτων Αττικής), Βράβευση από Εργατικό Κέντρο Πειραιά, χρυσό παράσημο του Αποστόλου Βαρνάβα, Βραβείο Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων Κύπρου και άλλες πολλές διακρίσεις…
-Την Πέμπτη, 5 Οκτωβρίου 2006, με την έγκριση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, κ. Κόφι Ανάν και του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες κ. Antonio Guterres, ο Γιώργος Νταλάρας ανακηρύχθηκε ως ένας από τους επτά Πρεσβευτές Καλής Θέλησης για τους πρόσφυγες της Ύπατης Αρμοστείας παγκοσμίως. Η ανακήρυξή του έγινε σε ειδική τελετή στην Παλαιά Βουλή, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.
Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβουν όλοι ότι το «Συμμετέχει χωρίς αμοιβή ο Γιώργος Νταλάρας» δεν είναι απλά μια φράση που τη λέμε έτσι για να υπάρχει…. Είναι μια πραγματικότητα… Κι επειδή φαντάζομαι πως ο ίδιος θα κρατά στο αρχείο του περισσότερα «μυστικά και ντοκουμέντα», από αυτά που η δική μας έρευνα έφερε στην επιφάνεια, κάποια στιγμή θα πρέπει να τα δημοσιοποιήσει, όχι απαραίτητα για να απαντήσει σε αυτούς που αντιμάχονται, αλλά για να μάθει την αλήθεια ο απλός κόσμος, που συχνά είναι έρμαιο στον «τυφώνα» της παραπληροφόρησης…
Σημείωση: Η παρούσα καταγραφή δεν θα είχε πραγματοποιηθεί αν δεν υπήρχε η σημαντική βοήθεια της φίλης Ελένης Κωστελέτου, δικηγόρου από τη Θεσσαλονίκη, στην οποία οφείλουμε, εκτός από τη συγκέντρωση των στοιχείων κι ένα μεγάλο μέρος των δημοσιευμάτων που παραθέτουμε, καθώς κι ένα μέρος από τα στιγμιότυπα που υπάρχουν στο video που συνοδεύει το κείμενο.
Πηγή δημοσίευσης : www.ogdoo.gr
Κύριε Παυλακούδη σας ευχαριστώ για την ανάρτηση. Αν θέλετε μπορείτε να κατεβάσετε το video που συνοδεύει το κείμενο από το www.ogdoo.gr και να βάλετε το ίδιο για να δει όλος ο κόσμος κάποιες σημαντικές στιγμές. Αν είναι τεχνικά δύσκολο, σας επισυνάπτω το σύνδεσμο για να μπουν οι αναγνώστες από εδώ και για να δουν βεβαίως και τα δημοσιεύματα που συνοδεύουν το κείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3696&Itemid=29
Φιλικά
Θανάσης Γιώγλου